เรื่องราวของนายนันทิยะและนางเรวดี : หน้า 118/214

เมื่อจะถวายศาลาจึงหลั่งน้ำทักษิโณทกลงบนพระหัตถ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในขณะนั้นเอง ทิพยวิมาน ของนันทิยอุบาสก ซึ่งประดับด้วยรัตนะ 7 มีความยาวและความกว้างด้านละ 12 โยชน์ มีความสูง 100 โยชน์ พร้อมด้วยเหล่าเทพอัปสรหนึ่งพัน ได้บังเกิดขึ้นเพื่อเขา ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ทันที ณ ครั้งหนึ่ง เขาต้องไปค้าขายต่างเมืองนานหลายวัน จึงบอกนางเรวดีให้ดูแลเรื่องการถวายทาน แด่พระภิกษุสงฆ์และให้ทานแก่คนยากไร้แทนตน ซึ่งนางก็รับคำแต่ก็ให้ทานอยู่สองสามวัน แล้วก็ไม่ให้ อาหารสำหรับคนยากไร้อีกต่อไป นอกจากนั้นนางยังไม่มีความเคารพในทาน นางจึงถวายข้าวสุกและ อาหารที่เหลือจากการบริโภคใส่บาตรพระ พระภิกษุเห็นว่าเป็นของเดน ไม่ควรแก่การฉัน เมื่อกลับถึงวัด ท่านจึงเทอาหารเหล่านั้นทิ้ง นางเรวดีเมื่อทราบความที่พระภิกษุเทอาหารทิ้ง นางจึงได้โอกาสด่าบริภาษ พระภิกษุเหล่านั้น แล้วเลิกการให้ทานอีกต่อไป เมื่อนายนันทิยะกลับมา ได้ทราบความเป็นจริงทั้งปวง จึงไล่นางออกไปจากเรือน แล้วถวายทาน แด่ภิกษุสงฆ์ มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประมุข และให้ทานแก่คนยากไร้เช่นเดิม เมื่อนายนันทิยะเสียชีวิต ลง ได้ไปบังเกิดในวิมานของตนบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ นางเรวดีก็กลับมารับมรดกครอบครองสมบัติทั้งหมด และได้เลิกให้ทานทุกอย่าง เที่ยวด่าบริภาษภิกษุสงฆ์ วันหนึ่งขณะที่นางกำลังนอนอยู่ ได้ยินเสียงดังมาจาก ด้านบนว่า “จากนี้ไปอีก 7 วัน นางเรวดีจะต้องตาย แล้วไปตกนรก” เมื่อมหาชนได้ยินต่างก็สลดใจ และ พากันหวาดสะดุ้งกลัว นางเรวดีเมื่อได้ยินเสียงนั้น จึงขึ้นปราสาทปิดประตู เมื่อถึงวันที่ 7 ท้าวเวสสุวรรณบัญชาให้ยักษ์ 2 ตน ไปนำตัวนางเรวดีมาให้มหาชนดูทั่วพระนคร แล้วเหาะพาไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์แสดงวิมานและ สมบัติของนายนันทิยะให้นางเห็น แล้วส่งนางไปที่อุสสทนรก ซึ่งบุรุษของพญายมได้โยนนางลงอุสสทนรก ถูกนายนิรยบาลตัดมือ เท้า หู จมูก และถูกฝูงกาจิกกิน นางเรวดีผู้ไม่มีความศรัทธาในพระพุทธศาสนา ไม่ ได้ให้ทานและเที่ยวด่าบริภาษพระภิกษุ การกระทำของนางในครั้งนี้เป็นอกุศลกรรมที่หนักมากจนเป็น อุปปัชชเวทนียกรรมที่ทำให้นางต้องตกนรกไปรับโทษอย่างแสนสาหัส 2) อุปปัชชเวทนียกรรมฝ่ายกุศลกรรม ได้แก่ บุญชนิดหนัก คือ มหัคคตกุศล 8 ที่บุคคลใดได้ บำเพ็ญเพียรจนได้สำเร็จฌานแล้ว บุคคลนั้นเมื่อละจากโลกนี้แล้ว เขาย่อมไปบังเกิดบนพรหมโลกด้วย อำนาจของฌานสมาบัติขั้นสูงสุดที่ตนทำได้ ส่วนฌานกุศลที่มีกำลังต่ำลงมาก็กลายเป็นอโหสิกรรม ดังกรณีศึกษาจากพระไตรปิฎก เรื่องราชธิดาทำลายตบะของดาบส 1 ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพราหมณ์ มหาศาลชื่อ อุทิจจะ เมื่อศึกษาสำเร็จศิลปศาสตร์แล้ว จึงออกบวชเป็นดาบสอาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ ตั้งใจ นพินิกาชาดก, ขุททกนิกาย ชาดก, มก. เล่ม 62 หน้า 1 108 DOU ก ก แ ห่ ง ก ร ร ม