กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎกฝ่ายอกุศลกรรม GL 203 กฎแห่งกรรม หน้า 66
หน้าที่ 66 / 214

สรุปเนื้อหา

ในยุคสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระกัสสป พระบุตรเศรษฐี 4 คน แม้มีความร่ำรวย แต่กลับทำบาปตลอดชีวิต ไม่ทำทานและถูกนำไปเกิดเป็นสัตว์นรก 60,000 ปี ทุกคนล้วนต้องเผชิญทุกข์ทรมานในไฟนรกเนื่องจากอกุศลกรรมที่ตนได้ทำไว้ในชีวิตและปรารถนาที่จะพูดแต่ไม่สามารถทำได้ จึงเป็นการยืนยันว่าอกุศลกรรมมีผลกระทบต่อการเกิดในโลกหน้าอย่างแท้จริง, dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-กรณีศึกษา
-พระไตรปิฎก
-สัตว์นรก
-อกุศลกรรม
-ผลกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

3.1.3 กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎกฝ่ายอกุศลกรรม บุพกรรมของสัตว์นรก 4 ตน ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีบุตรเศรษฐี 4 คน เป็น สหายรักใคร่สนิทสนมกันมาก ทั้ง 4 คนแม้มีทรัพย์สมบัติมาก ก็ไม่ได้ใช้ให้เกิดประโยชน์ กลับเป็นผู้ประมาท ทำแต่บาปอกุศล ไม่ตั้งอยู่ในศีล ประพฤติผิดในภรรยาคนอื่น เมื่อละโลกแล้วได้ไปบังเกิดในโลหกุมภีนรก รับทุกข์ทรมานมานาน 60,000 ปี สัตว์นรก 4 ตนนั้น เมื่อขึ้นมาถึงขอบปากโลหกุมภีแต่ละตนต่าง ปรารถนาจะบอกความในใจของตน จึงเปล่งคำพูดออกมา สัตว์นรกตนแรกต้องการจะกล่าวว่า “ทุชชีวิตม ชีวมหา เยส์ เตน ททามุหเส วิชฺชมาเนสุ โภเคสุ ทีปนฺนากมุห อตฺตโน” แปลว่า พวกเราเมื่อมีโภคทรัพย์ สมบัติอยู่ ไม่ได้ให้ทาน ไม่ได้ทำที่พึ่งสำหรับตน จัดว่ามีชีวิตอยู่อย่างชั่วช้า แต่สัตว์นรกนั้นไม่สามารถที่จะ กล่าวคำพูดที่ตนประสงค์จะพูดได้ตามที่ต้องการ จึงแค่กล่าวคำว่า “ท” เท่านั้น ก็ต้องจมหายลงไปใน หม้อเหล็กร้อนใหญ่โตที่มีไฟนรกลุกไหม้ตลอดเวลา สัตว์นรกตนที่ 2 ต้องการจะกล่าวว่า “สฏฐิวสฺสสหสุสานิ ปริปุณฺณานิ สพฺพโส นิรเย ปจฺจมานาน กทา อนฺโต ภวิสฺสติ” แปลว่า เราไหม้อยู่ในนรกตั้ง 60,000 ปีเต็ม ครบทุกอย่าง เมื่อไรจักสิ้นสุดกันเสียที แต่สัตว์นรกตนนี้ กล่าวได้แค่เพียงอักษรตัวแรกว่า “ส” เท่านั้น ก็จมหายลงไปในหม้อเหล็กร้อนที่มีไฟนรก ลุกไหม้ตลอดเวลา สัตว์นรกตนที่ 3 ต้องการจะกล่าวว่า “นตฺถิ อนฺโต กุโต อนฺโต น อนฺโต ปฏิทิสสติ ตทา หิ ปกติ ปาป์ มม ตุมหญฺจ มาริสา” แปลว่า ไม่มีสิ้นสุด จะสิ้นสุดได้แต่ที่ไหน ความสิ้นสุดไม่ปรากฏเลย พวกเรา เอ๋ย ก็เพราะข้ากับเจ้าทำบาปกรรมไว้มากในครั้งนั้น แต่สัตว์นรกตนนี้กล่าวได้แค่เพียงอักษรตัวแรกว่า “น” เท่านั้น ก็จมหายลงไปในหม้อเหล็กร้อนที่มีไฟนรกลุกไหม้ตลอดเวลา สัตว์นรกตนที่ 4 ต้องการจะกล่าวว่า “โสห์ นูน อิโต คนฺตฺวา โยนี ลัทธาน มานุส วทญญ สีลสมฺปนฺโน กาหามิ กุสลํ พหุ” แปลว่า ถ้าเราพ้นไปจากโลหกุมภีนรกนี้แล้ว ได้กำเนิดเป็นมนุษย์ จักให้ ทาน รักษาศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ จักสร้างกุศลไว้ให้มาก” แต่กล่าวได้แค่เพียงคำว่า “โส” เท่านั้น ก็จมหาย ลงไปในหม้อเหล็กร้อนเฉกเช่นเดียวกับสัตว์นรกทั้ง 3 ตน อกุศลกรรมที่บุตรเศรษฐีทั้ง 4 คนได้กระทำไว้ตลอดชีวิต ทำให้เป็นชนกกรรมที่นำทั้ง 4 คนนั้นไป เกิดเป็นสัตว์นรกถูกไฟนรกเผาไหม้ที่โลหกุมภีนรก ได้รับทุกข์โทษอย่างยาวนาน ส่วนชนกกรรมที่เป็นฝ่ายกุศลนั้น เมื่อทำหน้าที่นำให้สัตว์ไปเกิดนั้น ย่อมผลักดันให้ไปเกิดในสุคติภูมิ ดังเช่นกรณีศึกษาในเรื่องต่อไปนี้ ยัญญสูตร, อรรถกถาสังยุตตนิกาย สคาถวรรค, มก. เล่มที่ 24 หน้า 438 56 DOU ก ก แ ห่ ง ก ร ร ม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More