วิธีการล้างบาปตามหลักคำสอนพระพุทธศาสนา : หน้า 146/214

หรืออีกนัยหนึ่งที่รู้จักกันทั่วไปในหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา คือ ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ผ่องใส ไตรสิกขานี้ถือว่า เป็นหัวใจหลักของพระพุทธศาสนา เป็นสุดยอดการปฏิบัติที่พระพุทธองค์ทรงเน้นย้ำให้ พระภิกษุใคร่ครวญศึกษาอยู่ตลอดเวลา เพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ และถือว่าเป็นข้อ ปฏิบัติเพื่อการล้างบาปดังที่กล่าวมาแล้ว เพราะผลสุดท้ายของการปฏิบัติตามไตรสิกขา คือ กำจัดกิเลส อาสวะอันเป็นเหตุเกิดบาปได้หมดสิ้น วิธีการปฏิบัติทั้ง 3 ข้อนี้ ต่อเนื่องถึงกันไปตามลำดับ จะต้องทำให้ สมบูรณ์ทุกข้อ ซึ่งสามารถสรุปเป็นวิธีการปฏิบัติเพื่อการล้างบาปได้ดังนี้ ข้อปฏิบัติในการล้างบาป 1. รักษาศีลยิ่งชีวิต หมั่นฝึกฝนพฤติกรรมของตนเอง ด้วยการควบคุมกาย วาจา และใจให้ สะอาดบริสุทธิ์ หากคนทั่วไปก็รักษาศีล 5 หรือศีล 8 ในวันพระ สามเณรรักษาศีล 10 และพระภิกษุรักษา ศีล 227 โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการรักษาศีล เพราะศีล เป็นประดุจลู่ชีวิตที่จะนำพาผู้ปฏิบัติให้มุ่งตรง สู่จุดหมายปลายทาง หลักการของศีล คือ ความสะอาด ความสะอาดของศีลตามหลักของพระพุทธศาสนานั้นไม่ใช่ความสะอาดแบบตื้นๆ แต่เป็นความ สะอาดในระดับลึก ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า “บุคคลแม้จะอาบน้ำวันละร้อยหน แต่ถ้ายังฆ่า สัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม บุคคลนั้นยังไม่ชื่อว่า เป็นผู้สะอาดกาย และแม้บุคคลใดแปรงฟัน วันละพันหน แต่ยังกล่าวคำโกหก พูดเพ้อเจ้อ นินทาชาวบ้าน พูดส่อเสียด บุคคลนั้นก็ยังไม่ชื่อว่า มีปากที่ สะอาดแล้ว” เพราะฉะนั้น ความสะอาดตามหลักพระพุทธศาสนา หมายถึง ความสะอาดทั้งกาย ทั้งวาจา และ ใจที่เกิดจากการรักษาศีล เป็นความสะอาดที่ไม่ทำให้กาย วาจา ใจ ของเราต้องไปติดบาปใดๆ ทั้งสิ้น ศีลนี้ มีความสะอาดเป็นเบื้องต้น ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า “ความสะอาดกาย ความ สะอาดวาจา ความสะอาดใจ เป็นเครื่องปรากฏย่อมถึงการนับว่า ปรากฏโดยความเป็นของสะอาด” (อรรถกถาสีลมยญาณนิทเทส ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค) หมายถึงการละชั่วจากบาปอกุศลทั้งปวงโดย มีศีลเป็นกรอบของการดำเนินชีวิต จัดว่าเป็นความดีขั้นต้นที่จะทำให้ชีวิตของเราไม่มีจุดด่างพร้อย เป็น ชีวิตที่สะอาดจากบาปอกุศล การรักษาศีล เรียกว่าเป็นการล้างบาปในขั้นต้น 2. ฝึกจิตเจริญสมาธิภาวนา คือ ฝึกควบคุมจิตใจ ด้วยการทำใจให้สงบเป็นอารมณ์เดียวอย่าง ต่อเนื่องตามหลักสติปัฏฐาน 4 คือ หมั่นพิจารณากายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ธรรมในธรรม จน เกิดผลของการปฏิบัติไปตามลำดับกระทั่งเกิดความรู้แจ้งในหลักพระพุทธศาสนาที่เรียกว่า วิชชา เหตุที่ 136 DOU ก ก แ ห่ ง ก ร ร ม