กรณีศึกษาเรื่องกรรมและอภยบาป : หน้า 182/214

กรณีศึกษาในเรื่องของกรรมอพยาบาท กรณีศึกษาที่ 1 (วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2545) เด็กสาวคนหนึ่งพูดไม่ได้ เพราะเป็นโรคสมองอักเสบ สาเหตุที่เด็กสาวผู้นี้พูดไม่ได้และเป็นโรคสมองอักเสบ เพราะกรรมในอดีตชาติเคยเกิดเป็นเด็กที่ เอาแต่ใจตัวเอง มักจะแสดงความไม่พอใจกับแม่ แต่รักพ่อเพราะว่าพ่อไม่ดุด่า แต่เนื่องจากพ่อให้มาขอขมาแม่ จึงได้ขอขมาและแม่ก็ให้อภัยดังนั้นในปัจจุบันชาตินี้มีโอกาสหาย แต่ต้องสั่งสมบุญทุกบุญให้มากๆ อย่างต่อเนื่อง กรณีศึกษาที่ 2 (วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2548) ชายคนหนึ่งมีชีวิตที่เฉียดตายมาหลายครั้งจน เกือบเอาชีวิตไม่รอด เช่น ในวัยเด็ก ศีรษะปักลงไปในโคลน ขาชี้ฟ้า และยังเคยเป็นฝีมีขนาดตั้งแต่เล็กเท่า ปลายนิ้วก้อย ถึงขนาดใหญ่เท่าหัวแม่มือ พุพองเน่าเปื่อยมีน้ำเหลืองไหลทั่วทั้งตัว แต่ภายหลังก็หาย และ เมื่อโตขึ้นก็ได้ออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาตลอดมา สาเหตุที่ชายผู้นี้มีชีวิตเฉียดตายและมีฝีพุพอง เพราะกรรมในอดีตชาติเคยเกิดเป็นทหารได้ ทรมานข้าศึกเอาไว้มาก ส่วนสาเหตุที่มาเกิดเป็นผู้ชายและได้ออกบวช เพราะกรรมในอดีตชาติเป็นคนชอบ กล่าวมธุรสวาจา ทำให้มีสาวๆ มาชอบมาก ต่อมาเมื่อคิดจะออกบวชจึงได้ทำการขอขมาสาวๆ ทั้งหลาย จึงทำให้ในปัจจุบันชาตินี้รอดพ้นจากกรรมเจ้าชู้ สัมมาทิฏฐิ (เห็นชอบตรงตามความเป็นจริง) สัมมาทิฏฐิ คือ การมีความเห็นตรงตามความเป็นจริง มีความเห็นที่ไม่ผิดจากนี้ว่า “ทานที่ให้แล้ว มีผล การเซ่นสรวงมีผล การบูชามีผล ผลวิบากของกรรมดีและกรรมชั่วมีจริง โลกนี้มีจริง โลกหน้ามีจริง มารดาบิดามีบุญคุณต่อบุตรธิดาจริง สัตว์โอปปาติกะมีจริง สมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ รู้แจ้ง ประจักษ์ทั้งโลกนี้และโลกหน้าแล้ว สั่งสอนให้ผู้อื่นรู้ตามมีจริง” กรณีศึกษาในเรื่องของกรรมสัมมาทิฏฐิ กรณีศึกษาที่ 1 (วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547) หญิงคนหนึ่งมีสุขภาพไม่แข็งแรง ต้อง เหนื่อยกับการเลี้ยงลูกเพียงลำพังมาตลอดชีวิต ต้องตรากตรำทำงานหนัก และต้องคอยเก็บเงินไว้เพื่อการ ใช้จ่ายในอนาคต แต่ก็ทำบุญทุกบุญไม่เคยขาดและไม่เคยเสียดายหรือนึกกังวลในทุกครั้งที่ทำบุญ ภายหลัง หมอตรวจพบว่า ป่วยเป็นโรคเบาหวาน เส้นเลือดหัวใจตีบ เส้นเลือดในสมองข้างขวาตีบ ซึ่งทรมานและ เจ็บปวดมาก แต่ใจของเธอก็อยู่ในบุญ ได้ทำบุญอย่างตลอดต่อเนื่องจนเสียชีวิต จุนทสูตร, อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต, มก. เล่ม 38 หน้า 433 172 DOU ก ฏ แ ห่ ง ก ร ร ม