อาสันนกรรมฝ่ายอกุศลกรรมและกุศลกรรม : หน้า 98/214

4.2.3 อาสันนกรรมฝ่ายอกุศลกรรม อาสันนกรรมฝ่ายอกุศลกรรม คือ กรรมฝ่ายบาปหรือฝ่ายชั่วที่จะชักนำผู้ที่กระทำอาสันนกรรมให้ ไปเกิดในทุคติภูมิหลังจากที่ละโลกไปแล้ว กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎก เกิดเป็นนาคเพราะกรรมที่นึกถึงก่อนตาย ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสปะ มีชายหนุ่มคนหนึ่งมีความเลื่อมใสในพระพุทธ ศาสนา ปรารถนาที่จะนำตนออกจากกองทุกข์ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร จึงสละทรัพย์สมบัติ ออกจากเรือนบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่อได้บวชเป็นพระภิกษุแล้วก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรม เป็นอย่างดี วันหนึ่งท่านมีความประสงค์จะเดินทางไปหาสถานที่ที่เหมาะแก่การบำเพ็ญสมณธรรม จึงได้ โดยสารเรือลำหนึ่ง ในขณะที่เรือแล่นอยู่ ท่านเผลอเอามือจับตะไคร่น้ำ จนตะไคร่น้ำขาดติดมือทำให้ท่าน ได้สติว่าต้องอาบัติเพราะพรากของเขียว แต่ก็คิดว่าเป็นอาบัติเล็กน้อยคงไม่เป็นไร จึงไม่ได้แสดงอาบัติ อันเป็นวิธีออกจากอาบัติของพระภิกษุ เมื่อพบสถานที่ที่เห็นว่าเหมาะแก่การบำเพ็ญสมณธรรม ท่านก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่ ลงมือปฏิบัติด้วยความเพียรเป็นเวลานานถึง 20,000 ปี ก็ยังไม่บรรลุคุณธรรมวิเศษอันใดจนกระทั่งแก่ชรา ในเวลาที่ท่านใกล้จะมรณภาพ ท่านนึกถึงเหตุการณ์ที่ได้ทำตะไคร่น้ำขาด จึงเกิดความวิตกกังวลในใจว่าตน ต้องอาบัติ แล้วก็มรณภาพทั้งๆ ที่มีจิตเศร้าหมองนึกถึงอาบัติของตน จากความกังวลว่าตนต้องอาบัตินั้น จึงเป็นอาสันนกรรมฝ่ายอกุศลกรรมชักนำให้ท่านไปเกิดเป็นพญานาคราช ชื่อว่า เอรกปัตตะ 4.2.4 อาสันนกรรมฝ่ายกุศลกรรม อาสันนกรรมฝ่ายกุศลกรรม คือ กรรมฝ่ายบุญหรือกรรมฝ่ายดี ที่จะทำให้ผู้ที่ทำอาสันกรรมฝ่าย กุศลกรรมนี้ไปบังเกิดยังสุคติภูมิหลังจากที่ตายไปแล้ว กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎก ชีวิตหลังความตายของมัฏฐกุณฑลี ในสมัยพุทธกาล ในเมืองสาวัตถี มีพราหมณ์คนหนึ่งเป็นคนตระหนี่ ไม่ยอมให้สิ่งของแก่ใครๆ - เรื่องนาคราชชื่อเอรกปัตตะ, อรรถกถาขุททกนิกาย คาถาธรรมบท, มก. เล่ม 42 หน้า 323 2 เรื่องมัฏฐกุณฑลี, อรรถกถาขุททกนิกาย คาถาธรรมบท, มก. เล่ม 40 หน้า 39 88 DOU กฎ แ ห่ ง ก ร ร ม