กรรมและการเกิดในพระพุทธศาสนา : หน้า 156/214

สิ่งเหล่านี้จึงเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้ผู้คนที่ถือกำเนิดมาในโลกนี้เป็นจำนวนมาก มีสภาพที่แตกต่าง กัน ทั้งด้านรูปร่างหน้าตา ฐานะทางเศรษฐกิจ ตลอดจนสติปัญญาและอุปนิสัย ซึ่งเป็นเครื่องบ่งบอกว่า การเกิดมาในโลกนี้ล้วนเป็นผลแห่งกรรมที่แต่ละคนได้สร้างเอาไว้ในอดีตทั้งสิ้น ดังที่กล่าวแล้วในบทที่ 2 ดังนั้น จึงเป็นเรื่องของความไม่แน่นอน ซึ่งล้วนเกิดจากกรรมของเราเอง อาจเป็นได้ทั้งกรรมใน อดีตชาติของเราเพียงลำพัง หรือกรรมที่เราทำขึ้นใหม่ในชาตินี้ร่วมด้วยก็ได้ เราทุกคนจึงต้องรีบทำแต่ กรรมดีตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เพราะชีวิตในโลกนี้ของเรามีเวลาจำกัด คือมีความตายเป็นตัวกำหนด เวลา แห่งการมีชีวิตอยู่ของคนเราขึ้นอยู่กับกรรมดี หรือกรรมชั่วที่เราทำเอง ทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันชาติ ดัง เช่นกรณีศึกษาชีวิตหลังความตายของบุคคลต่างๆ ที่มีการนำเสนอในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ซึ่งจะ นำเสนอโดยจัดตามหลักกรรมบถ 10 คือ กุศลกรรมบถและอกุศลกรรมบถ เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ชัดเจน ยิ่งขึ้น ซึ่งจะทำให้เห็นโทษและเห็นคุณค่าของกรรมบถทั้ง 10 ข้อ แล้วนำไปสู่การปฏิบัติที่เป็นประโยชน์ต่อ การดำเนินชีวิตสืบไป 7.2 เรื่องจริงจากกรณีศึกษาชีวิตหลังความตายตามหลักกฎแห่งกรรม พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่สอนเรื่องกรรมว่า สัตว์ทั้งหลายล้วนเป็นไปตามกรรม หมายความว่า กรรมนั้นสามารถที่จะทำให้มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายมีสภาพที่แตกต่างกันตามแต่กรรมที่ตนกระทำไว้ ถ้ากรรมชั่วให้ผลก็จะทำให้ไปสู่ทุคติ เช่น ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานบ้าง เกิดเป็นเปรตบ้าง เกิดเป็นสัตว์นรก บ้าง และเกิดเป็นอสุรกายบ้าง แต่ถ้ากรรมดีที่กระทำไว้ให้ผลก็จะทำให้ไปสู่สุคติ เช่น ไปเกิดเป็นมนุษย์บ้าง เกิดเป็นเทวดาบ้าง เกิดเป็นพรหมบ้าง จนกระทั่งบรรลุเป็นพระอรหันต์ เรื่องของกรรมจึงเป็นเรื่องที่จำเป็นจะต้องศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจเพื่อจะได้พัฒนาตนเองให้ พ้นจากทุคติ และดำเนินไปสู่สุคติ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนต่างปรารถนา กรรมที่จะนำไปสู่ทุคติและสุคตินั้นทาง พระพุทธศาสนาเรียกว่า กรรมบถ แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ อกุศลกรรมบถ และกุศลกรรมบถ ซึ่งจะได้ กล่าวถึงเรื่องของอกุศลกรรมบถพร้อมทั้งกรณีศึกษาจาก Case Study ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เป็นอันดับแรก 7.2.1 อกุศลกรรมบถ อกุศลกรรมบถ หมายถึง ทางแห่งกรรมชั่วหรือทางแห่งกรรมที่เป็นอกุศล คือกรรมชั่วอันเป็น ทางนำไปสู่ทุคติ มีทั้งหมด 10 อย่าง คือ 1. ปาณาติบาต การทำลายชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง คือ ฆ่าสัตว์ ฆ่าคน ตลอดจนการเบียดเบียนทั้งคน และสัตว์ มีการทำร้ายร่างกาย การกักขัง การทรมานด้วยวิธีการต่างๆ เป็นต้น นิทานสูตร, อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต, มก. เล่ม 36 ข้อ 310 หน้า 634 146 DOU ก ก แ ห่ ง ก ร ร ม