ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรณีศึกษาที่ 5 (วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2547) หญิงคนหนึ่งป่วยเป็นโรคธาลัสซีเมีย (โรค
โลหิตจาง) ซึ่งลูกชายคนโตของเธอก็เป็นโรคโลหิตจางเหมือนกัน ทำให้ลูกชายคนโตมีโอกาสอยู่มาได้ถึง
อายุ 29 ปี ก็เสียชีวิต
สาเหตุที่หญิงผู้นี้และลูกชายคนโตเป็นโรคโลหิตจางเหมือนกัน เพราะกรรมในอดีตชาติลูกชาย
คนโตเกิดเป็นข้าหลวง ทำหน้าที่ดูแลหัวเมือง แต่เป็นข้าหลวงที่ไม่ซื่อสัตย์สุจริต โกงภาษีประชาชน
ส่วนตัวหญิงผู้นี้ในชาตินั้นก็ได้เป็นแม่เหมือนอย่างในชาติปัจจุบันและมีจิตยินดีต่อการกระทำนั้น แต่มี
ข้าราชการบางคนไม่เห็นด้วย ฝ่ายข้าหลวงเลยผูกใจเจ็บแค้นและหาเรื่องลงโทษประหารชีวิตในที่สุด ด้วย
เหตุนี้จึงทำให้หญิงผู้นี้และลูกชายคนโตป่วยเป็นโรคโลหิตจาง หรือธาลัสซีเมีย ซึ่งเกิดจากการผิดศีลข้อที่ 2
และมีกรรมปาณาติบาตมาเสริม
กาเมสุมิจฉาจาร (ประพฤติผิดในกาม)
คำว่า กาม ในคำว่า กาเมสุมิจฉาจาร ได้แก่ เมถุนสมาจาร 2 อย่าง คือ สทารสันโดษ ความพอใจ
เฉพาะคู่ครองของตน และปรการคมนะ การละเมิดคู่ครองคนอื่น ส่วนความผิดที่จัดเป็นกาเมสุมิจฉาจาร
ได้แก่ ความผิดที่เกิดขึ้นเพราะนอกใจคู่ครองของตน และละเมิดคู่ครองของคนอื่น
เจตนาที่ล่วงละเมิดในฐานะที่ตนไม่ควรละเมิด อันเป็นไปทางกายทวาร โดยประสงค์อสัทธรรม
ชื่อว่า กาเมสุมิจฉาจาร
กรณีศึกษาในเรื่องของกรรมกาเมสุมิจฉาจาร
กรณีศึกษาที่ 1 (วันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2547) ชายคนหนึ่งมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนไปในทาง
เพศหญิง เคยเดินสายประกวดความสวย เคยเป็นหมอนวดและนั่งร่วมโต๊ะกับแขก นอกจากนี้ยังได้ไป
ปรึกษาหมอเพื่อเตรียมตัวจะผ่าตัดแปลงเพศ แต่เมื่อเขามีโอกาสปฏิบัติธรรมและได้รับฟังเรื่องราวเกี่ยวกับ
การแปลงเพศ ประกอบกับมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ทำให้รู้สำนึกกลัวบาปในการแปลงเพศ จึงได้ตั้งใจ
ปฏิบัติธรรมพร้อมกับสั่งสมบุญทุกบุญเรื่อยมา
สาเหตุที่ชายผู้นี้มีอาการเบี่ยงเบนทางเพศและคิดอยากแปลงเพศ เพราะกรรมเจ้าชู้ในอดีตหลายๆ
ชาติมาส่งผล ส่วนที่เกิดมาสวยหน้าตาพอดูได้ เพราะกรรมในอดีตชาติเวลาทำบุญมักอธิษฐานว่า
“ชาติหน้าขอให้สวย” ประกอบกับจริตในชาตินี้ที่ชอบรักสวยรักงาม แต่งตัว ทาหน้า เขียนคิ้วทาปาก
ทำให้หน้าตาพอดูได้
กถาว่าด้วยวินัย มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2, (กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2532), หน้า 99
บ า ที่ 7 ก ร ณี ศึ ก ษ า เ รื่ อ ง ก า แ ห่ ง ก ร ร ม
DOU 151