การปฏิบัติธรรมและวินัยในการฝึกจิต : หน้า 17/272

พระประพุทธ พุทธิโล การมีวิทย์คือหัวใจของการฝึกกาย วาจา และใจ ตอนแรกของการฝึกฝน ควรออกแบบ สิ่งแวดล้อมและกิจวัตรให้เหมาะสมกับปฏิบัติธรรม เพื่อพัฒนาจิตใจให้หยุดนิ่ง และเข้าสู่ความสุขภายในได้อย่างต่อเนื่องตลอดเวลา อะไรที่ควรทำก็ทำให้เยอะ ๆ อะไรที่ไม่ควรทำก็ทำให้น้อย สิ่งที่ดีเราควรทำซ้ำ แม้ว่าตอนแรกอาจรู้สึกฝืน แต่พอทำบ่อย ๆ ก็กลายเป็นนิสัย ถ้าไม่ทำแล้วจะรู้สึกผิดปกติ ฉะนั้น ตอนเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย การมีวิทย์เป็นสิ่งที่เหนื่อยรั้งให้การฝึกจิตทำได้ง่าย เหมือนไม่ต้องฝึกไม่ต้องบอกตัวเองให้ทำ แต่กลายเป็นสิ่งที่ทำแบบเป็นระบบระเบียบ และธรรมชาติ พระจิระศักดิ์ จรณสมป์นโน วินัยทางกาย ภายนอก ลึกก็จากกิจกิจกรรม จาก 5 ห้องชีวิตที่อยู่ใกล้ตัวเรา ที่สุดครับ ฝึกคุณธรรมพื้นฐานที่หลวงพ่อและคุณยายสอนเสมอ ให้สะอาด มีระเบียบ มีความเคารพอ่อนน้อม ตรงเวลา สามารถจะค่อย ๆ ดีขึ้นเรียบๆ ครับ วินัยทางใจ ภายใน ลูกฝึกให้สดคล้องกับภายนอก เพราะเมื่อมั่นตรวจตราแก้ไข ปรับปรุงวินัยภายนอกให้ดี ภายในก็จะละเอียดยอดไปด้วยครับ ใจจะอยู่วาง หดูมมีสีรู้ แก้ไข พัฒนาไปเรียบ ๆ ครับ ปิยนุช นิยมตยสงุก 1. ต้องมีความสมดุลในการปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ 2. ต้องทำกิจวัตร กิจกรรมในแต่ละวันให้ลงตัว ว่างช่วงสิวะวนน์ นั่งสมาธิ ช่วงนี้รับบุญ ช่วงนี้ทำกิจส่วนตัว 3. ต้องรู้จักตัดใจเป็น ถึงเวลาต้องมาทำในสิ่งที่กำหนดไว้ ยกเว้นมีเหตุจำเป็น เร่งด่วนจริงๆ 4. ต้องรู้จักคนหาเข้าใกล้กันอย่างมิตร อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม จะทำให้ช่วงเราไปปฏิบัติธรรมได้ อาศัยพลังหมู่เข้าช่วย 5. ต้องสอนตนเอง เตือนตนเอง หาโอกาสให้ตนเอง และเป็นกำลังใจให้ตนเองมา ปฏิบัติธรรม