ร่างกายแห่งโรค: ความเข้าใจและการดูแลตนเอง “อ๊อกถ่อกว่า เหน่อเกอสิยา“  ต้องเปิดอ่าน ถึงจะรู้ หน้า 241
หน้าที่ 241 / 272

สรุปเนื้อหา

ร่างกายของเราเป็นร่างแห่งโรคที่ทุกคนต้องเผชิญ เรามีโรคติดตัวตั้งแต่เกิด มีการเสื่อมสภาพอยู่ตลอดเวลา การดูแลร่างกายจึงสำคัญอย่างยิ่งเพื่อสร้างบารมีและเข้าถึงพระธรรมภายใน การฝึกสมาธิและรักษาสุขภาพจึงเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างต่อเนื่อง เพื่อไม่ให้เวลาที่มีอยู่ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์

หัวข้อประเด็น

-ร่างกายแห่งโรค
-การดูแลสุขภาพ
-การสร้างบารมี
-การเข้าถึงพระธรรม
-ความสำคัญของสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระธนงค์ ทนุติจิตโต ร่างกายของเราเป็นร่างแห่งโรคจริง 1. อวัยวะทุกส่วนตั้งแต่หัวจรดเท้าจะโรคได้ทั้งสิ้น 2. อวัยวะแม้อยู่ภายในก็เป็นโรคได้ทั้งหมด 3. ทุกคนล้วนมีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดาเพราะร่างกายมีความเสื่อมตลอดเวลา เราควรยืนงมงในขณะยังแข็งแรงอยู่ แม้เจ็บป่วยก็ก็อรับยืนงมงขึ้นมาเอง เพราะเทวดคืความป่วยได้มาเยือนแล้ว หากป่วยมากว่านี้จะยิ่งไม่ไหว และต้องทำวิชา ธรรมภายให้ได้ จะได้เปรียบผงเกิด าเจ็บ ตาย ไม่ให้มีอีกต่อไป พระมหามนตรีชัย อภิชาโน ร่างกายนี้เป็นแห่งโรคจริง ๆ ครับ เพราะตั้งแต่วันแรกที่เกิดมา พวกเราก็มึโรคติดตัวมาแล้วครับ เช่น โรคือความวิกลจร้าย โรคืออารที่ร่างกายต้องขับถ่ายทั้งน้ำ โรคือความปวดความเมื่อย โรคือความแก่ความชรา โรที่เกิดขึ้นจากการทิวยางทั้ง 4 ไม่สมดุลกัน และโรคเกิดจากกิริยากรรม วิบากรรมับค้น เป็นต้น ร่างกายจึงเป็นร่างแห่งโรคมากนั่นไม่ว้วนอย่างเลยครับ แถมร่างกายยังเผระบาง ไม่แข็งแรง พวกเราจึงจำเป็นต้องดูแลบริหารร่างกายนี้ตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้พวกเราจึงควรที่จะใช้ร่างกายนี้ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมีอย่างเดียว อย่าโล่งให้เวลาและความแข็งแกร่งของร่างกายนี้ผ่านไปแบบฟรี ๆ โดยไม่ได้สร้างบารมีไม่ได้นั่งสมาธิ เพื่อเข้าถึงพระธรรมภายในตัวครับ พระประสิทธิ์ อนุกโณ ร่างกายเป็นร่างแห่งโรคจริงเชียว นั่งเป็นเดียวดวดเมื่อหิวกระหาย ทั้งง่วงเพลียหนาวร้อนให้วุ่นวาย อีกทั้งโรคภายในก็รกรรณ์เข้าข้างเต็ม ตั้งแต่หัวรดเท้าจงระคาย ไม่ควรผูกใจคนเขาให้ทุกข์เพิ่ม แต่ควรผูกใจดในที่เดิม สุขใจพิมในฤธรรมไร้ราคา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More