การเข้าใจร่างกายและโรคภัย : หน้า 252/272

แล้วเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าร่างกายเป็นรังแห่หรือโรคทั้งของเราและของคนอื่น พระชัยวัฒน์ คุณควรดูที่ผ่านมา รู้ได้โดยการนำใจกลับมาไว้ตัว แล้วพิจารณาตามความเป็นจริงว่าส่งสารทั้งของเราและคนอื่นไม่เที่ยง มีความเสื่อม ความชรา ความเจ็บและความตายในที่สุดเป็นธรรมดา ต่างต้องคอยบำบัดรักษา ดูแล กิน ขับถ่าย ออกกำลัง กายอยู่เสมอเมื่อเราหรือใครก็ตามไม่บริหารร่าง 5 ไม่คอวนบำรุงดูแล โรคต่างๆ ก็จะแสดงออกมาเหมือนกันทุกคนไป น้ำผึ้ง พุ่งมาสี รู้ได้การพิจารณาการทำงานของร่างกาย ที่พยายามขับของเสียออกจากร่างกายทางผม ตา จมูก ปาก ทวารหนัก ทวารเบา ขฺบุมขน ร่างกายขับของเสียออกมาเพื่อบรรเทาทุกข เวนนา ถ้าขับออกก็จะเป็นสาเหตุให้เกิดโรคต่างๆ ได้ เช่น ท้องผูก รีดสีดวง ร้อนในเป็นต้น ร่างกายเร่งร่างกายเขาล้วนเป็นรังแห่โรคทั้งสิ้น ฉะนั้นให้มีความแข็งแรงยิ่งมีเหลืออยู่ไปสร้างความดีส่งบุญบารมีให้มากๆ ปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระธรรมภายในให้ชัดใสสว่างตลอดเวลา รัตน ตันกิม เรารู้ว่า ร่างกายเป็นรังแห่โรคทั้งของเราและของคนอื่น ด้วยการเห็นจากบุคคลรอบ ข้าง และแม็ดของเราเอง เมื่อความเจ็บป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บได้เกิดขึ้นกับตัวเรา และปรากฏให้เห็นได้จากบุคคลรอบข้าง จึงทำให้เกิดความจำเป็นต้องมีหมอ มีโรงพยาบาล และการคิดค้นว่ายาต่างๆ เพื่อรักษาโรคต่างๆ ของร่างกายที่เป็นรังแห่โรคให้หาย หรือทุเลาจากเวลาที่ได้รับ นัทวัน เทพบุญศรี เรารู้ว่าร่างกายเป็นรังแห่แห่งโรคทั้งของเราและของคนอื่น เพราะร่างกายของเรามีโรคต่างๆ เกิดขึ้นอยู่ตลอดในแต่ละปี แต่ละเดือน ซึ่งทุกคนก็เป็นเช่นนั้น คนอื่นรอบตัวเราก็เช่นกัน ไม่เคยมีใครอยู่สบายกายได้ตลอดโดยไม่ป่วยเลย เช่น ตัวเราเองมีโรคเส้นติด ปวด บางครั้งอันใน บางก็ปวดศรีษะ ปวดท้อง ท้องอืด ท้องเสีย ยิ่งของคนอื่นบ้างเป็นโรคหวัด โรคกระเพาะ โรคไข้เลือดออก โรคผิวหนัง ซึ่งอาจจะมีโอกาสเป็นโรคได้ทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับว่าเจ้ารักษาสุขภาพดี หมันออกกำลัง กาย เวลา หรือความดีในการเป็นโรคจะไม่เป็นบ่อย ถ้าไม่ดูแลร่างกายก็จะเป็นโรคต่างๆ บ่อยๆ จึงกล่าวได้ว่าร่างกายทั้งของเราและคนอื่นเป็นรังแห่โรคด้วยกันทุกคน