พรหมทัณฑ์ขุนติณโน : หน้า 151/272

พรหมทัณฑ์ขุนติณโน บรรยากาศหลักคือบุคคลที่อยู่ร่วมกันและการปฏิบัติธรรม บรรยากาศเกื้อหนุนคือสถานที่ สิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัว 1. บุคคลที่อยู่ร่วมกัน ทางกาย มีรอยยิ้ม เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แบ่งปัน ช่วยเหลือกัน ทางวาจา มีปิยวาจา พูดไพเราะ คุรุธรรมะ การสร้างบารมี ไม่พูดตอแยอนอกร้อนกำลังใจน เทใจ มีความเมตตาปราณีต่อทุกคน ให้อย่ากัน ไม่ถือสาใจจะเป็นอย่างน้อยนั่นต้องหนั่นรักษาใจและปฏิบัติธรรม 2. การปฏิบัติธรรม ซักชวนกันมาปฏิบัติธรรม สนับสนุนการปฏิบัติธรรมซึ่งกันและกัน ให้โอกาสคนในองค์กรผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมานั่งสมาธิอย่างทั่วถึง ในโครงการปฏิบัติธรรมต่างๆ ที่องค์การจัดขึ้น 3. สถานที่สิ่งแวดล้อมต้องทำให้สะอาด มีระเบียบ มีรั้ว แล้วเห็นแล้วใจจะสบายใจจะเป็นระเบียบไม่รกครึ้ม ทำให้หยุดผ่อนง่าย 4. ห้องปฏิบัติธรรมต้องเพียงพอ ควรมีห้องปฏิบัติธรรมตามจุดต่างๆ ให้ทั่วถึง เพราะวัดเรากว้างมาก แบ่งโซนพระกับโยมให้ชัดเจน เปิดตั้งแต่เช้าถึงเย็น เพราะเวลาของแต่ละว่างไม่ตรงกัน ทำคล้ายๆ กับห้องปัญญาที่สำนักงานใหญ่ก่อนที่ทุกเย็นจะมารวมกันสวนมนต์ ทำน วัตร นั่งสมาธิ อธิษฐานจิตตอเลย่าป้าบมายร่วมกัน พรสมบัติ รกิตติจิตโต ลูกคิดว่าจะต้องให้ทุกสำนักงานจัดเวลาให้เจ้าหน้าที่ทุกคนปฏิบัติธรรมพร้อมกัน 100 เปอร์เซ็นต์ เช่น 9 โมงเช้า ถึง 11 โมง เป็นต้น หรือหากช่วงเวลาธรรมกายที่เหมาะสมของแต่ละกองหรือสำนัก ให้ถือว่านั่งสมาธิเป็นงานที่สำคัญของสำนัก เมื่อเป็นอย่างนี้ของลูกทกคนก็จะสงบจากกิเลสตั้งแต่เช้ามีปัญหามีศักยภาพในการทำงานที่เพิ่มมากขึ้น ไไม่กระทบกระทั่งกัน มีบรรยากาศของการสร้างบารมีที่ทำให้ทุกคนมีความสุขและหยุดนิ่งได้ง่ายครับ