ข้อความต้นฉบับในหน้า
อะไรคือกิจที่ไม่ควรทำ ที่ทำให้ใจของเราหุดนั่งได้ง่าย และได้ญาณน้อย
◎ เพชร แก่นทรัพย์
กิริยไม่ควรทำคือการกระทำใดๆ ที่ทำส่งไปแล้ว มีผลเสียต่อเรื่องเหล่านี้
1. ทำให้เสื่อความสงบ หยุด นิ่งของใจ เช่น ปล่อยใจไปกับสิ่งนอกตัวเรือเปือย ไม่สำรวม หรืไม่มั่นใจในใจที่ศูนย์กลางกาย เป็นต้น
2. ทำให้เสียดุล สระเบียนวินัย กฎเกณฑ์ของหมู่คณะ เช่น นอนดึก ตื่นสาย ไม่ลาดมณณ์ นั่งสมาธิ ไม่รับบุญอาธรรม เป็นต้น
3. ทำให้เสียชื่อเสียง ภูมิรู้-ภูมิธรรมของตัวเรา ชาวโลกเห็นแล้วติเตียนได้ เช่น พฤติกรรมไม่เหมาะสม ใช้ของฟุ่มเฟือย เป็นต้น
4. ทำให้เสียดายต่อหมู่คณะ
5. ทำให้เสียเวลาโดยไม่เกิดประโยชน์ เทนที่จะเอาเวลาไปนั่งสมาธิ แต่นำไปสนุกสนานเฮฮา เช่น ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกม เป็นต้น
6. ทำให้เสียดารมณ์ ทั้งของตัวเองและผู้อื่น เช่น จับผิด พูดบ่นทอทำน้กำลังใจไม่เอื้อเพื่อกัน เป็นต้น
7. ทำให้เสียสุขภาพ เช่น เกี่ยวครรันในการออกกำลังกาย เป็นต้น
◎ ไพลิน สุนทราณสุรณ์
1. ไม่สำรวมอินทรีย์ คิดา ห จุม ลั้น กาย ใจ เป็นการเปิดช่องให้พญามารเข้าแทรกได้ง่าย แล้วเรื่องไมดีต่างๆ จะตามมาดามามายโดยที่เราไม่รู้ตัว
2. พูดคุยกับเพศตรงข้ามบ่อยเกินความจำเป็น แสดงความเห็นอกเห็นใจ ห่วงใยเกินกว่าคำว่ายิ่งหรือรู้จัก
3. ไม่ฝึกฝนอบรมตนเอง ทำให้กิจจวัตรกิจกรรมหลวม เมื่อจานหยาบยังเอาดีไม่ได้ งานละเอียดภายในก็ไม่ต้องพูดถึง
4. แสดงหาแต่เรื่องราวที่ทำให้รำคาญใจ ทำให้ใจออกจากศูนย์กลางกาย
5. การแอบทำผิดศีลโดยที่ไม่มีใครเห็น ซึ่งมันจะติดอยู่ในใจของเราไปตลอดกาล
6. การไม่เชื่อฟังโอวาทหรือคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ (รวมไปถึงพี่เลี้ยงหรือบุคคลที่เป็นผู้ใหญ่กว่าด้วย)
7. ไม่มั่นใจจรดใจนั่งๆ ตรีององค์พระ ตรีกูดวงแก้ไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7
8. ไม่ปล่อยวางกับปัญหา บุคคล หรือเหตุการณ์ต่างๆ รอบข้าง เก็บทุกอย่างมาอยู่ในใจของตนเองตลอดเวลา ทำให้สามารถรักษาใจและความสบายของใจได้