พระธรรมคำสอนเกี่ยวกับการรักษาจิตใจ “อ๊อกถ่อกว่า เหน่อเกอสิยา“  ต้องเปิดอ่าน ถึงจะรู้ หน้า 227
หน้าที่ 227 / 272

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอคำสอนจากพระอาจารย์หลวงพ่อเกี่ยวกับการมองโลกและการควบคุมจิตใจของเรา เพื่อให้เข้าใจถึงความจริงและลดความชอบใจในสิ่งหลอกลวงต่างๆ ที่มีอยู่ บทเรียนจากการฟังโอวาทและการพัฒนาจิตใจเป็นเครื่องมือในการป้องกันการหลงผิด ปัญญาและสติจะช่วยให้เราเข้าใกล้ความเป็นจริงและหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย สุดท้ายผู้เขียนเชื่อว่าเมื่อสามารถฝึกใจได้อย่างเต็มที่ จะทำให้ความชอบใจในสิ่งนอกกายลดลง

หัวข้อประเด็น

-การมองโลกอย่างมีสติ
-การฝึกฝนจิตใจ
-การปล่อยวางจากสิ่งที่หลอกลวง
-การพัฒนาจิตใจให้มั่นคง
-การเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๏ พระสิทธิพร สุขุมานโส ๑. เราปล่อยให้มองแบบสวยๆ งามๆ มานาน ปล่อยให้คลั่งรักแต่งมานาน เพิ่งฝึกมองให้เห็นความจริงว่าเป็นภูมิคุ้มกันช่วงหนึ่ง จึงทำให้ผลชอบใจติดใจอยู่ ๒. ใจกังละละเอียดไม่พอ จึงยังมองไม่ทะลุถึงความภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ได้อย่างแท้จริง ๓. เผลอสติปล่อยใจให้หลุดจากศูนย์กลางกาย ทำให้ความยินดีอันร้ายเข้าครอบงำ ๏ พระมหาบุณช อธิษฐานโม ที่รักซึ่งชอบใจ ติดใจอยู่กับผม ขน เล็บ ฟัน หนังซึ่งเป็นภูมิคุ้มกันเพราะว่าเรายหาที่ดีกว่าที่ใจชอบ และใจอยากจะติดอย่างแท้จริงไม่ได้คือที่พึ่งภายในที่มีความรู้ตัวที่สมบูรณ์ที่ศูนย์กลางกายของเราทุกคน เมื่อความรู้ที่สมบูรณ์ยังไม่เกิดก็เลสก็จะบังคับใจให้เสค้นกับสิ่งเดิมๆ หลงผิดอยู่ภวอิชา ความไม่รู้เท่านั้นสภาวะที่แท้จริงของสังขารร่างกายทำให้เกิดความคิดเห็นผิด ชอบและติดใจกับผม ขน เล็บ ฟัน หนังที่เป็นภูมิคุ้ม กลับหลงไหลเห็นว่าเป็นสิ่งสายงาม ๏ พระวิชัย ปุณณธรมโม ลูกมีความคิดวัตราชตอบใจของเรามีติดแน่วอยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างมั่นคงแล้ว เราก็ยังคงผลอ ในยามที่สิทย่อนใไปก็จะโดนกับดักพยาบาม และผลไปชอบใจผมขน เล็บ ฟัน หนังที่ยังคงเป็นภูมิคุ้มอยู่ แต่จากการได้รับฟังโอวาทและได้คอยตอบคำถามของพระเดชพระคุณหลวงพ่ออยู่ทุกๆ วันในช่วงหลังนี้ ก็ทำให้การผลไล่เกิดขึ้นน้อยลง orถึงแม้ผลโพลในบางครั้ง สติและปัญญาสามารถสอนตัวเองให้คลายจากความชอบใจจากสิ่งเหล่านั้น และจรดใจไปที่กลางตรีภรรณของลูกไป หรือไม่ก็พิจารณามรณานุสติ ตรีกูรสุภรรฐานซ้อนขึ้นมาบกับบุคคลนั้นๆ ก็ทำให้ใจคลายจากความชอบใจนั้นไปได้ครับ ลูกเชื่อว่าน่าจะสามารถฝึกฝนใจของลูกจนกระทั่งหยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์จริงๆ แล้ว และไม่ปรามาทในการรักษาสภาวะธรรมที่ดียิ่งๆ เอาไว้ตลอด ความชอบใจในสิ่งต่างๆอาจจะลดลงจนหมดไปในที่สุดครับ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More