ความหมายของการติดต่อระหว่างเพศตรงข้ามในทางธรรม : หน้า 163/272

ความหมายของบทกลอนนี้คือเมื่อเราติดต่อจนคนคูเคยกับเพศตรงข้ามด้วยความประมาณ ไม่ได้ระมัดระวังทั้งกาย วาจาใจ ลิ้มว่าเราอยู่ในเพศภาวะอะไร ลิ้มว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรม รักษาศีล เป็นนักสร้างบารมีเขตใน จึงทำกิริยาต่างๆเช่นเดียวกับชาวโลก อาจพลังผลอาจต้องกลายไปเป็นผู้ครองเรือน ทำให้หมดโอกาสเป็นนักสร้างบารมีในตกเป็นทาสของพญามารและถูกหัวเราเจาะเข้าใจระยะเวลาที่เราพ่ายแพ้จะป้องกันด้วยการติดต่อกันเท่าที่จำเป็น ติดต่อเฉพาะเรื่องการสร้างบารมี ตัดใจให้เป็น อย่ายึดเอา เตือนตัวเองให้รักและห่วงตัวเองก่อน ทำใจให้หยุดนิ่งเข้าสู่ธรรม รักและหวงแหนชีวิตนักสร้างบารมี ความหมายที่เข้าใจคือชายและหญิงติดต่อสื่อสารกันจนความสนิทสนมเกินไป ทำให้ผลอสิทธิพลาดพลั้งกลายเป็นคู่กัน ต่อมาก็จะฟุ้งซ่านคิดทำมากักกัน เลยเกิดออกไปในครอบครัว ซึ่งอยากที่จะประพฤติดพิมพรรมจรรยาหรือปฏิบัติธรรมให้ได้เหมือนอยู่ภายในองค์กรจะป้องกันไม่ให้เลยเคราะห์ต้องปฏิบัติธรรมให้มากๆ จนมีความสุขจากการทำสมาธิ จิตใจจะได้หนักแน่น ไม่แสวงหาความสุขหรือความรักจากเพศตรงข้าม ให้รักองค์พระ รักดวงแก้ว รักและเคารพครูอาจารย์ดีกว่า ความหมายของบทกลอนนี้คือให้ระมัดระวังเรื่องของความคุ้นเคยจากเพศตรงข้าม ซึ่งเริ่มต้นจากการคุยมากขึ้นน้อยขึ้นจนกลายเป็นความสนิทสนมกัน แล้วจะมีเรื่องของความรักความผูกพันตามมาอีก เมื่อเป็นแบบนี้ก็เข้าทางของพญามารที่ การป้องกัน คือ 1. ไม่ต้องคุยไม่ต้องติดต่อกันอีกเลย ตัดไฟตั้งแต่ตนลม 2. ให้ตั้งสติระหว่างสนทนาว่าตอนนี้กำลังคุยเรื่องอะไร เรื่องงานบุญ เรื่องธรรมะ หรือเรื่องอื่นๆ ให้แยกแยะให้ออก 3. รักษาระยะห่าง งงตัวให้เหมาะสมกับบทบาทหน้าที่ของตัวเอง 4. พูดคุยสนทนาให้ถูกทั้งเวลาและโอกาส 5. ให้มีนั่งสมาธิและอธิษฐานจิตตลอดยำเป้าหมายในการสร้างบารมี จะได้ไม่เขวออกจากเส้นทางนี้