การฝึกหัดปล่อยวางและมีสมาธิ : หน้า 139/272

อุมาพร กนกจิราพร ๑. เราต้องฝึกหัดเอาใจใส่ในใจศูนย์กลางกายเวลามาทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ๒. ฝึกหัดจัดลำดับความสำคัญของใจให้คล่อง รู้ว่าสิ่งไหนควรทำก่อน สิ่งไหนควรทำหลัง และงานไหนควรเสร็จเวลาไหน แล้วเราจะแบ่งเวลากันสมาธิได้ดี ๓. เมื่อเสร็จภารกิจ ถึงเวลานั่งเราต้องฝึกตัดใจไม่คิดถึงงานหยานั้น ปิดลับซักความคิด หยุดคิดเรื่องงานให้ได้เหมือนเราปลิ้นซักโถ แล้วจะทำใจหยุดนิ่งได้ดี โดยไม่เสียงขาดได้รับมอบหมาย และใจเราจะบริสุทธิ์หยุดนิ่งได้ง่าย ๔. ฝึกปล่อยวางอารมณ์ไม่ดีทิ้งไปให้เหมือนทิ้งขยะลงถัง เวลาเราเจอกับสิ่งที่ไม่ถูกใจหรือใครทำให้ไม่พอใจ เราต้องคิดว่านี่เป็นขยะในใจ ขยะเป็นสิ่งสกปรกไม่ควรเก็บไว้ เราควรทิ้งไป แล้วใจเราจะหยุดได้ง่าย เพชร แก่นทรัพย์ เราจะปล่อยวางทางใจ โดยไม่ปล่อยละเลยการกิจ ทำได้ดังนี้คือ ๑. ตอนทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายต้องทำให้เต็มที่เต็มกำลัง วางแผนการทำงานให้ดี มีขั้นตอนรายละเอียดชัดเจน ทำด้วยความรอบคอบ ระมัดระวัง ใช้สติปัญญาความสามารถอย่างเต็มที่ และกำหนดแบ่งเวลาให้ดีวาลนี้เป็นเวลาทำงาน เวลานี้เป็นเวลานั่งสมาธิ ไม่ทำงานพล่านจนลิมนั่งสมาธิ และระหว่างทำงานก็ มั่นใจไว้กลางท้องให้ได้ตลอด ควบคุมไปด้วย ถ้าทำดั่งนี้เรียกได้ว่ามีวิธีการทำงานที่ดีและให้ความสำคัญกับการรักษาใจไปพร้อมกัน งานก็จะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีและไม่มีปัญหา ตามมา เวลานั่งสมาธิจะได้ไม่ต้องหวั่นหวาดหรือวิตกเรื่องงานจะปล่อยวางได้ ๒. ตอนนั่งสมาธิต้องให้ความสำคัญกับการทำสมาธิ ซึ่งถือเป็นภารกิจหนึ่งที่สำคัญมาก เราใช้แบ่งเวลาเพื่อฝึกฝนไป ต้องใช้เวลานี้ไปเพื่อความบริสุทธิ์ หยุด นิ่ง รักษาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่คิดเรื่องงานหรือเรื่องอื่นที่อยู่นอกตัว และต้องระลึกเสมอว่า ชีวิตเป็นของน้อย เวลาของเรามีจำกัด ต้องเร่งทำให้พึงภายใดตน เวลานี้ต้องปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง เรื่องภารกิจการงานเราตั้งใจทำเต็มที่แล้ว ไม่ควรเก็บเอามาคิดในเวลานั่งสมาธิเพราะไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อทำได้ดั่งนี้เราจะปล่อยวางได้