การพิจารณาคุณค่าชีวิตและการปฏิบัติธรรมในแต่ละวัน : หน้า 177/272

ข้อ 27 16 กันยายน พ.ศ. 2556 ◎ ประสงค์ สมอ้อย วันคืนล่วงไปๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่ คำถามนี้ทำให้ลูกย้อนไปทบทวนตัวเองว่า บัดนี้ตัวได้ทำกิจที่เป็นบุญและเพิ่มความบริสุทธิ์ให้กับตัวเองมากน้อยเพียงใด ลูกพบว่าตัวลูกได้ให้เวลาและความสำคัญกับเรื่องอื่น เช่น ภารกิจการเรียนเป็นเรื่องหลัก ในขณะที่ภารกิจทางจิตใจเป็นเรื่องที่สำคัญน้อยลง คำถามหลวงพ่อตอนนี้ประกอบกับการได้พบเห็นอาบัติท่านหนึ่งซึ่งเสียชีวิตไป ทำให้ลูกรู้สึกว่าตัวลูกเองได้ใช้เวลาอย่างประมาณ เพราะมีเรื่องที่ไม่สำคัญมาเป็นเรื่องสำคัญและดูเบาภารกิจทางจิตใจที่สำคัญที่สุด เพราะความตายจะมาถึงเราเมื่อไรก็ไม่มีกำลังจะรู้ได้ ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้ แต่ธรรมะและความบริสุทธิ์เท่านั้นที่ช่วยเราได้ ดังนั้นควรจะให้ความสำคัญกับการทำใจให้บริสุทธิ์และการหยุดนิ่งภายในค่ะ ◎ นันทวัน เทพบงศรี วันคืนล่วงไปๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่ เมื่อเวลาล่วงไปทุกวัน ชีวิตเราล้นลงไปทุกที เราพึงไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต ที่สำคัญที่สุดคือ ต้องเข้าสู่ความสุขในที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมด้วย 1. รักษาใจให้อยู่ศูนย์กลางกายด้วยภาวนา สัมมา อะระหัง ให้ได้ตลอดต่อเนื่องให้ใจเย็นๆ สงบอยู่ตลอดเวลา 2. รักษารามณ์สบายใจได้ตลอดทั้งวัน เมื่อมัจจะได้ไม่ต้องปรอรำบาญมาก 3. รักษาศีลให้บริสุทธิ์ ทำสิ่งที่เป็นบุญกุศลสมๆ สิ่งที่เป็นอุคคสต้องไม่คิด ไม่พูดไม่ทำเลยเป็นดีที่สุด 4. รักษาร่างกายให้แข็งแรง ไม่ประมาททั้งการออกกำลังกาย ทานอาหารที่ถูกสุขลักษณะ ทำบุญกุศลตาหาร ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา 5. รับบุญขององค์พระอย่างเต็มที่ เติมความสามารถ เพื่อเก็บบุญกุศลที่ผ่านมา ช่วยงานพระพุทธศาสนาติดตัวไป