การมองเห็นปฏิกูลในความสวยงาม : หน้า 225/272

ผม ขน เล็บ ฟัน หนังในทุกยุคทุกสมัยเป็นปฏิกูล แต่ก็เร่งคงชอบใจ ติดใจอยู่เป็นเพราะเรามีงดปัญญาน้อยและเกิดมาพร้อมกับปฏิกูลเหล่านั้น จึงเห็นว่าสมเป็นปกติ มองไม่เห็นถึงความเป็นปฏิกูล และหากเมื่แล้วถ้าเร่งเมลใจ ขาดสีไม่ได้ใช่ใจฟองใส มองให้เห็นถึงความเป็นจริง มั่นเตือนตัวเองบ่อยๆ ปล่อยใจของเรารู้โดยมีเลสครอปง เจือไปด้วยเกลิส เราก็จะเห็นผิด เห็นเพียงแต่สิ่งที่ถูกจูงแต่งงานเทาไว้ โดยเฉพาะยุคที่การคล้ายกรรมตกแต่งเพื่อฟื้นจะยิ่งทำให้เราโดนหลอกว่าสม ขน เล็บ ฟัน หนังเหล่านี้เป็นสิ่งสวยงาม จึงทำให้เรารู้สึกชอบใจ ติดใจอยู่กับปฏิกูลเหล่านั้น และเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็จะยิ่งทำให้เราหลงผิด ถูกดึงดูดหลอกให้เรามใจที่ออกห่างจากการสร้างบารมีและการปฏิบัติธรรมครับ พระพิฆฑัชชย์ สิทธิวิโร 1. เป็นเพราะยังไม่เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นกายที่บริสุทธิ์ส่วนๆ มีความเป็นนิจกจัง สุขัง อัตตา เมื่อไม่เข้าใจของจริง ใจยังหลุดจากของปลอมได้ 100% 2. ฝึกอบรมฐานมน้อย เพราะถ้าฝึกมาเยอะและพิจารณาไวตลอดก็จะไม่หยิดติดในรูปภายนอกที่ประกอบไปด้วยสิ่งที่เป็นปฏิกูลครับ พระธรรณ จารวิโส เพราะเรามักจะมองเห็นแค่ความสดใส สวยงาม ความเด้งดิงภายนอก ไม่ได้มองทะลุไปถึงปฏิกูลข้างใน และไม่ได้ดูให้ครบจร จนกว่าช่วงนั้นเพิ่ม ขน เล็บ ฟัน หนังหรือร่างกายส่วนต่างๆ ถูกตกแต่งให้ดูน่าชม ถูกชำระล้างให้ดูสะอาด และฉาบทาบด้วยเครื่องสำอางของหอม หอมห้วยเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆ สิ่งเหล่านี้ถูกใช้เพื่อนำมาบดบังจุดหุ้มสภาพความเป็นปฏิกูลเอาไว้ เป็นภาพมายาหลอกตาและปิดกันดวงปัญญาของเรา ถ้าเราเมลอสติ ขาดความสำรวม รู้ไม่เท่าทันก็เลยจะทำให้เกิดความลุ่มหลงยินดี ชอบใจดีใจ รู้สึกพึงพอใจในความสวยความงามของส่งร่างกาย ขาดการพิจารณา คิดไปไม่ถึงตอนที่จะเกิดความสกปรกน่หมิ่น และมองไม่เห็นถึงปฏิกูลสิ่งมักมิดที่หล่อออกมาตลอดเวลา