การฝึกฝนใจเพื่อหลีกเลี่ยงปฏิทุล : หน้า 226/272

ถ้า (ผม ขน เสื้อ ฟ้าน หนังในฤคที่ Clearing และ Decor) เป็นปฏิทุลจริง ทำไมเรายังชอบใจ ติดใจอยู่ ◆ พระมหาเวสร จิตวิโส ผมคิดว่าที่เรายังชอบใจ ติดใจอยู่เพราะเรายังไม่หมดกิเลส ถ้าหากเผลอเมื่อไร เป็นเสร็จ เหมือนหนีบทบ้ง ๆ ตอนหนีบทบ้างยังไม้ขึ้น แต่พอเอาหนีออกก็บ้างก็พร้อมจะโตทันที ถ้าหากว่าใจหยุดนิ่งตรงกลาง มีอารมณ์เฉย ๆ หรืออยู่ในอารมณ์พิจารณาปฏิทุล อยู่ก็รอดตัวไปครับ แต่ถ้าใจยังชัดสายไม่หยุดนิ่ง เจออะไรพวกนี้ก็พร้อมจะเสร็จได้เสมอ สิ่งที่ผมใช้เตือนตัวเองตอนนี้คือ ถ้าพลาดแล้วชีวิตสมบะนะแส่งพังเอาชีวิตนี้จะตกต่ำเอาครับ ผมยังปรารถนาความเจริญในชีวิตการสร้างบารมีอยู่ครับ ◆ พระประ pojt พุทธิโล การที่เราเก่งเข้าถูปูปูมากันนี้หมายความว่าเราจะมีโอกาสយิ่งสูงที่จะเจอเสี่ยงต่ำ เป็นที่มาของสุขอีที่ว่ากันว่าแก่งชเทาหาเสียน คืเดียกัน ถ้าเราไม่สนงกายาวจาใจของเรา เราก็จะมิสิทธิ์ไปติดและหลงผิดในปฏิทุล เพราะการรวมกันของรดทั้งหลายจนก่อนว่าเป็นมนุษย์ ไม่ว่าเพศชายหรือหญิงก็จะมาพร้อมอายุตะที่ดูคเผดตรข้ามเป็นปกติ เปรียบเหมือนตอนที่เรารเป็นเมนหรือยิ้มสรรค์บไม่มีสาระจั้พพระ จิใจจะไม่วุ่นวายในรสที่เธออร่อย ถ้าเราฟังวิทยุหรือโทรทัศน์แบบไม่ระวังใจใจเราก็คล้อยตามกระแสโลก แมว่าจะเป็นความโลก โกรธ หรือหลงก็ตาม ฉะนั้นเมื่อไรที่เราเผลอ ไม่มีสิสัมชัญญะในในปรองใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย ท่ามกลางความสุขความสุขของบริสุทธิ์ เมื่อไหร่เราก็จะเปิดโอกาสให้ใจของเราหลุดออกไปภายนอก ไปติดในคน สัตว์ สิ่งของไปหลงผิดว่าทสิ่งที่เป็นปฏิทุลยังดูดงามแต่ ๆ ครับ ◆ พระนฤฏู ดิสุโล เพราะใจของเรายังไม่สมบูรณ์ การที่ติดใจในรูปลักษณ์ภายนอกว่างามหรือมองไม่เห็นตามความเป็นจริงนั้น แสดงว่าระดับใจของเรายังไม่ได้อยู่ในสภาวะของพระอริยเจ้า ดังนั้นจะประมาณไม่ได้ ต้องตั้งสติให้ดีแล้วสร้างกำลังใจในการฝึกฝนตนเองต่อไป เพราะว่าจะเข้าใจว่าเรื่องไหนที่ไม่ดีไม่งามแล้ว แต่การลงมือทำความดีจริง ยากยิ่งกว่า และการรักษาความดีนี้ให้ตลอดต่อเนื่องนั้นยากขึ้น ในเมื่อรู้ว่ารสภาวะใจของเราไม่สมบูรณ์ ก็ต้องตั้งอยู่ในความไม่ประมาทให้ได้ตลอดเวลา มั่นสอนตัวเองบ่อย ๆ