การประพฤติพรหมจรรย์และการสร้างบารมี : หน้า 89/272

วัณนิกร แจ่มใส สิ่งที่เป็นชั้วคิดต่อการกุศลและการประพฤติพรหมจรรย์ คือการกระทำทั้งทางกาย วาจา ใจของเราทั้งตัวเราและคนรอบข้าง ผ่านทางรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ให้เกิดการปรุงแต่งใจ เห็นอารมณ์ต่างๆ ทำให้จิตใจพุ่งชน ขุ่นมัว น่ามองในเรื่องกาม เกิดความอยากได้ อยากเป็น อยากมี อยากเป็น ทำให้หลุดจากศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ในหมู่นักสร้างบารมีพึงระวังสิ่งเหล่านี้ะแมาในรูปของสตรี (หรือบรุษ) สตางค์ สรรเสริญ นงพงา เอี่ยมศรี ข้าศึกต่อการกุศลและการประพฤติพรหมจรรย์คือเพศตรงข้าม ทรัพย์สิน เงินทอง ลาภ ย ศรรเสริญ วัตถุประสงค์หลักของการมาประพฤติพรหมจรรย์ก็คือการทำพระนิพพานให้แจ้ง สัจจะ ตนให้พ้นจากกองทุกข์ให้ปลอดจากสิ่งที่เป็นฝ่ายตรงข้ามการกุศลและการประพฤติพรหมจรรย์ มีวิธีป้องกันคือ 1. รักษาศีล เป็นการยกระดับของจิตใจ เพื่อเพิ่มความบริสุทธิ์ต่อการประพฤติพรหมจรรย์ เช่น อะพรหมะจะวิญญา เวรมณี เจตนาเครื่องมืดมนจากกรรมอันเป็นข้าศึกต่อพรหมจรรย์ อยู่เย็นพระพรหม ไม่เกี่ยวข้องเรื่องเพศ เป็นการยกใจให้สูงขึ้น และให้สงandoเติมที่ เพื่อจะได้โอกาสศึกษา ปฏิบัติ และพิจารณาธรรมขั้นสูงขึ้นไป 2. ทรัพย์สิน เงินทอง ก็ให้ระวังการใช้จ่าย ควรเลือกใช้จ่ายแต่ที่จำเป็นเท่านั้น การใช้งาน ถ้าไม่ระวังทำให้มีปัญหาด้านการเงินจะเป็นเหตุให้เกิดความโลกิเดิม และมีช่องทางให้ได้เงินมาอย่างง่ายๆ แต่ไม่ถูกต้อง ให้นบวกศิลของตัวเอง และความตั้งใจเดิมๆ ในการสร้างบารมี จิตใจจะได้แข็งแรง กิเลสความโลภก็จะไม่สามารถครองได้ 3. คำสรรเสริญ ไม่ควรหลงไหลในคำสรรเสริญ เพราะเปรียบเหมือนน้ำหอมอาบศพ จะหอมเพียงชั่วครู่