ร่างกายและโรค: การเข้าใจความเสี่ยง “อ๊อกถ่อกว่า เหน่อเกอสิยา“  ต้องเปิดอ่าน ถึงจะรู้ หน้า 249
หน้าที่ 249 / 272

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความเสี่ยงที่ร่างกายของมนุษย์มีต่อโรค รวมถึงปัจจัยจากอายุ ภูมิต้านทาน และการสัมผัสกับเชื้อโรคจากสิ่งรอบตัว โดยชี้ให้เห็นว่าทุกคนมีโอกาสเจ็บป่วย และย้ำถึงความสำคัญของการดูแลร่างกายผ่านการนั่งสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายและมีสุขภาพที่ดีในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-ร่างกายและโรค
-ภูมิต้านทาน
-การดูแลสุขภาพ
-การนั่งสมาธิ
-การเสี่ยงต่อโรค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นnelินรัตน์ พิชญกุลเกียรติ ไม่ใช่เฉพาะร่างกายของเราที่เป็นร่างแห่งโรค ร่างกายของคนนี้ก็เป็นร่างแห่งโรคด้วยค่ะ จะเห็นได้จากคนใกล้ชิด ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติพี่น้อง เพื่อนๆ คนรอบข้าง เจ็บป่วยแล้วก็ ตาย และคนที่ยังไม่ตายก็เจ็บออดๆ อาดๆ กันเรื่อยๆ หรือคนอื่นๆ ที่ต้องไปโรงพยาบาล คลินิก อนามัย ก็ล้านเจ็บป่วยกันหมดค่ะ ทุกๆ คนนั้นเกิดร่างกายส่วนใหญ่จะมีโครงสร้างพื้นฐาน มือระน้อยใหญ่ว่าเหมือนๆ กัน และทุกส่วนในร่างกายตั้งแต่วัสดุอ่อน ทั้งภายนอกที่มองเห็นและภายในที่ถูกปิดบังอยู มีโอกาสผิดปกติและเกิดการเจ็บป่วยได้เหมือนๆ กัน ยิ่งเมื่ออายุมาเพิ่มขึ้นภูมิต้านทานก็จะน้อยลงไปเรื่อยๆ เมื่อเชื้อโรคที่มาจากอาหาร อากาศ หรือคน สัตว์ สิ่งของรอบๆ ตัว เข้ามาสู่ร่างกาย ซึ่งร่างกายของทุกคนสามารถรับและสัมผัสกับเชื้อโรคร้ายไดตลอดเวลา หากใครมีภูมิต้านทานมากไม่ส่งผลให้เจ็บป่วย หรือป่วยน้อย แต่ถ้ามีภูมิต้านทานน้อยก็เจ็บป่วยมาก และสัดส่วนโครงสร้างร่างกายใครผิดปกติ หรือดูแร่างกายไม่เป็น (อาหาร อากาศ อรมณ์ อูจาระ และออกกำลังภายในไม่เหมาะสมหรือไม่พอดี) ก็เป็นเหตุให้เกิดโรคได้เหมือนกันทุกๆ คน ดังที่เห็นค่ะ ดังนั้นเราต้องไม่ประมาทให้รับใช้จนเวลาที่เหลืออยู่อย่างน้อยนิดนี้ยืนแข็งแรง หรือ ยิ่งแข็งแรงน้อย ต้องลุยทำความเพียรนั่งสมาธิให้มากๆ จะได้เข้าถึงพระธรรมกาย และมีชีวิตอยู่ในวุษสงสารนี้อย่างปลอดภัย ไปถึงที่สุดแห่งธรรม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More