การฝึกใจเพื่อการปฏิบัติธรรม : หน้า 134/272

เมื่อกิจ 16 เรายังทำไม่เสร็จ ก็จะเฝ้าคิดกิจที่ควรทำ ที่จะทำให้ใจของเราใส บริสุทธิ์ หยุดนิ่งง่าย และได้บุญเยอะ พระนพล กิตติวิริโย กิจประการแรกที่ควรทำคือเตรียมความพร้อมโดยมีบุญที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด เวลามันธรรมะจะได้ปลอดกังวล ใจจะได้ถึงดีงามง่าย ไม่有什么อะไรเหลือไว้ให้เหนื่อยในใจ แล้วก็ตัดสรรเวลาให้ดี จะพบว่าเรามีเวลาเหลือเพื่อสำหรับการปฏิบัติธรรม เอามานั่งธรรมะเพื่อทำกิจแรกให้สำเร็จก่อนอื่นคือการเข้าสู่พระธรรมภายใน จะมีมีพี่น้องจะได้ดีและภูมิใจในชีวิตทั้งทางนี้และภาพหน้า จะได้รู้จึงที่เหลือออกไปได้ง่ายๆ ครับ พระวิถี กิตติโญโญ กิจแรกของลูก คือการที่เราสติหม่นนำใจมาถึงมันที่ศูนย์กลางกาย ทั้งนอกครงในรอง เมื่อประกอบกิจอย่างนี้ ช้ ๆ ๆ ๆ เราก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลง เพื่อไปสู่สภาวะ “ใจหยุด” ใเราก็จะ บริสุทธิ์ ผ่องใส หยุดนิ่งง่าย และได้บุญเยอะครับ พระธรรณ์ สกุลโรจโน กิจแรกที่ควรทำของลูกคือการฝึกฝนให้ใจ “หยุด” ถือเป็นภารกิจที่สำคัญที่สุดของชีวิต ด้วยการส่งสมาธิช้าช้าโรงหยุดช้าช้าโรงบ่งให้มากที่สุด คือการปฏิบัติธรรมเป็นหัวใจของทุกกิจจร-กิจกรรม และพึงประคองใจให้จงใจให้ได้ต่อเวลา รักษา “อารมณ์ดี อารมณ์เดียว อารมณ์สบาย” ครับ และที่สำคัญต้องมิสติไม่ให้ใจมีเครื่องเกาะเกี่ยวเหนียวร่วงโดยเด็ดขาด วรกันยา สกะระแสร์ กิจแรกที่ควรทำคือการรักษาใจให้ผ่องใสเพื่อให้สามารถรองรับกิจอื่น ๆ ที่จะทำต่อไปในหัวใจอันต้นทุนที่จำเป็น เถือกูให้กิจต่าง ๆ ทั้งการทำพระนิพนพให้แจ้ง ส่งสมบูญสร้างบารมี ทำให้สำเร็จมิดีปรารถนา การทีจะสามารถรักษาใจให้ผ่องใสเสมอฉัน ก็ต้องมั่นใจวามเวียน มาวางไว้ ณ ตำแหน่งที่ตั้งของใจอยู่เสมอ คือศูนย์กลางกายฐานที่ 7 โดยไม่ว่าจะทำกิจอันใดก็ตาม ก็ต้องมั่นให้ใจมาวนเวียนอยู่กับศูนย์กลางกาย นี่เรียกว่าจะเป็นการรักษาใจ คือต้องรักษาไว้ให้อยู่ในที่ถูกต้องแน่นอน หากทำได้อย่างนี้ ใจของเราจะผ่องใส บริสุทธิ์ หยุดนิ่งง่ายและได้บุญเยอะ