การพิจารณาสังขารร่างกาย : หน้า 184/272

สังขารร่างกายเป็นปฏิกูลเฉพาะของเราอย่างเดียว คนเดียวหรือคนอื่นด้วย ◎ พระธรรค์ ทนตจิติโต ไม่ว่าคนจนคนรวย คนสูงศักดิ์ต่ำศักดิ์ คนบุคลิคไม่ดี คนในประเทศต่างประเทศ เป็นเพศใดๆ นักบวชหรือรามวาสา ไม่ว่าปดๆๆ ทั้งเขาทั้งเรา ล้วมียสังขารร่างกายเป็นปฏิกูล 1. มีความเสื่อมเป็นธรรมดา 2. ขับสิ่งน่ารังเกียจออกมาตลอดเวลา ทั้งจากผิวหนัง (ขี้โคลน) รุขขน (เหงื่อ) ทวาร ทั้ง 9 (ท 2 ขุรง 2 หู 2 ปาก 1 ทวารหนัก 1 ทวารเบา 1) ล้วมน่ารังเกียจไม่าน่าดู่น่าชม ทั้งสิ้น 3. ควรพิจารณาของเสียที่ออกมา ทั้งจากผิวหนัง รุขขน ทวารทั้ง 9 นี้บ่อยๆ เนืองๆ 4. นั่งธรรมะให้มากๆ ให้เข้าถึงสิ่งที่ปฏิกูลอย่างกรายไปไม่ถึง คือการเข้าถึงพระธรรมภายในตัวเรา ◎ พระนพล กิตฺติวิโร สังขารร่างกายเป็นของที่ทุกคนมี สะนั่นทุกคนพึงพิจารณาความไม่งามในร่างกายของตนเอง และพึงรำไว้ด้วยว่าในร่างกายคนอื่นก็มีความไม่งามภายในตัวเหมือนๆ กัน ความไม่งามภายในนี้มันเป็นเรื่องจริง แตูกภายนอกหลอกเอาไว้ เมื่อเราย่างนี้แล้วก็อย่ากลอหลอกเองง่ายๆ เหมือนก่อน แต่ต้องพิจารณาไปตามความเป็นจริงว่าไม่ลี้งยังยืน และเสื่อมสลายไปตามกาล รวมถึงไม่ได้เป็นของเราแตกสักนิดก็ต้องจากไปใจได้คลายความยึดมั่นมันก็ย่อมนี้ พอใจคลายจากความยึดมั่นมันก็ย่อมนี้ ใจก็จะมารวมอยู่ในตัวได้ง่ายๆ เข้าไปสู่ที่พึ่งที่แท้จริงภายในตัวเราเองครับ ◎ พระอนุรักษ์ ภริปฺปโม คำว่าสังขารร่างกายเป็นสิ่งปฏิกูลนั่น มีไม่เพียงแค่ร่างกายของเราเพียงอย่างเดียว แต่หมายความรวมถึงร่างกายของผู้อื่นด้วย เพราะร่างกายของทุกคนล้วนประกอบไปด้วยผิวหนังที่ห่อหุ้ม ทั้งกระดูก เส้นเอ็น กล้ามเนื้อ เลือด น้ำหนองและของน่ารังเกียจอีกมากมาย อีกทั้งยังเป็นโรคต่างๆ ผิวหนังของทุกคนนั้นกลายเป็นที่อยู่ของเชื้อโรค เป็นที่อยู่ของเหงื่อไคลและสิ่งสกปรกมากมาย โดยมีของเสียงขอออกมาอยู่ตลอดเวลา เราจึงไม่ควรไปยึดติดกับรูป ร่างของผู้อื่น เพราะเป็นสิ่งไม่เที่ยงแท้ เป็นแค่ฉนวนเนื้อก่อนเลือดที่รวนเปื้อนเท่านั้น