ความงามและการยึดติด : หน้า 229/272

รัชนีกร แสงใส ○ รัชนีกร แสงใส ผม ขน เส้น ฟัน หนัง ในฤคศึกัลกรรมตกแต่งกำลังเจริญรุ่งเรืองเป็นปฏิกูลจริง แต่เรายังคงใจ ติดใจอยู่เพราะ 1. เรายังไม่ชนะเขา จึงถูกห เลสิตังใจเราให้ไปติดตัสขาร่างกายภายนอกที่ถูก ตกแต่งกลิ่นความเป็นปฏิกูลของร่างกายเอาไว้ 2. เรายังไม่สามารถติดกลางดงกลางองค์พระได้ตลอดเวลา เมื่อไรที่สิ่งของเรา หย่อนใจเรายังคงชอบใจ ติดใจในรูปอยู่แม้ว่าเราจะรู้มัวเป็นปฏิกูล 3. เรายังพิจารณาว่าร่างกายสังขารนี้เป็นปฏิกูลนี้จริง ได้ไม่ตลอดเวลา เรายังต้อง อยู่ในสงฆ์ ซึ่งเมื่อพบเจอผู้อื่นจึงต้องมีการบกลกลิ่นปฏิกูลด้วยวิธีการต่างๆ แต่ในชะณะที่ เราบกลิ่นอยู่นั้นก็ทำให้ใจของเราไปติดในรูทิฟที่พันจากความเป็นปฏิกูลชั่วคราว เพราะ เราเห็นถึงความแตกต่างที่มันเปลี่ยนแปลงไป แล้วทำให้เกิดความพึงพอใจ รู้สึกมั่นใจในการ พบปะผู้อื่น ทำให้เรายังคงชอบใจติดใจอยู่ทั้งของตัวเองและของผู้อื่น 4. ใจเรายังคุ้นอยู่กับการเห็นสิ่งสวยงามที่มองเห็นด้วยสายตา มากกว่าการพิจารณา ให้เห็นตามความเป็นจริง ซึ่งต้องใช้ปัญญาและเวลามากกว่า ดังนั้นเราจึงผลสรุปได้ง่าย ทุกอย่างผลเป็นเสร็จ แต่หากเรามีติชำในขณะที่ ศูนย์กลางจิตให้ได้ดั่งเนื่องมากที่สุด ยิ่งมากเท่าไรใจของเราก็ยิ่งไม่ได้ในสิ่งร่างกาย และสิ่งต่างๆ มากมายเท่านั้น ○ กมลรัตน์ ฉัตรกันภัย เป็นเพราะคนเรายังหลงยึดติดอยู่กับความสวยงามที่ดูแล้วเห็นแล้วเพลิดเพลินเจริญ หูเจริญตา ชอบใจเมื่อได้รับคำชมสรเสริญเยินยอว่าเป็นหญิงสาว ชายหล่อ วุ่นวายอยู่กับ เรื่องราวภายนอกตัว ปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับวังวนของกระแสเหล่า กับดัก หลุมพรางของ พญามาร แม่งี่เง่าเป็นปฏิกูลก็ยังยึดติดว่ามอง แล้วก็ไม่ยอมปล่อยวาง พยายามจะ ยึดยึดเอาไว้ไม่ให้สูญเสียไป แต่ในที่สุดก็ไม่สามารถยึดเอาไว้ได้