การไม่ติดใจในวัตถุสิ่งรอบตัว “อ๊อกถ่อกว่า เหน่อเกอสิยา“  ต้องเปิดอ่าน ถึงจะรู้ หน้า 72
หน้าที่ 72 / 272

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอแนวทางการใช้ชีวิตที่ไม่ติดอยู่กับวัตถุหรืออารมณ์ต่างๆ โดยชี้ให้เห็นถึงผลกระทบของการยึดติด ซึ่งสามารถทำให้การปฏิบัติธรรมของเราเสื่อมถอย ผู้เขียนแนะนำให้เราหมั่นอยู่ในศูนย์กลางของจิตใจ ไม่ยึดติดกับสิ่งหลากหลายที่มีอยู่รอบตัว รวมถึงร่างกายของเราเองที่เป็นเพียงเครื่องมือในการสร้างบุญบารมีเท่านั้น อีกทั้งให้ยึดมั่นอยู่กับธรรมะเพื่อให้เป็นที่พักของจิตใจอย่างแท้จริง

หัวข้อประเด็น

-ไม่ยึดติดกับวัตถุ
-การปฏิบัติธรรม
-ความสำคัญของศูนย์กลางกาย
-การสร้างบุญบารมี
-ความรักและความชัง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เราไม่ควรให้เจตนาของเราไปติดกับอะไร? ซึ่งเมื่อเราเอาใจไปติดแล้วจะทำให้ผลการปฏิรรมของเราไม่มีหรือที่เคยดีก็จะกลับเสื่อมถอยลง ชนิด จันทาราศรีใส 1. ไม่ควรให้ใจของเราไปติดกับรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ทั้งที่น่ารักและที่น่าชัง 2. ไม่ควรให้ใจเราติดในความรักและความชัง ซึ่งจะทำให้ไม่เป็นกลาง ไม่บริสุทธิ์และปฏิรรมได้ไม่ดี 3. ไม่ควรเอาใจไปติดกับขอบร่องของตนเองและผู้อื่น ขอบร่องของตนก็ตรวจตราและแก้ไขแล้วจบ ไม่ต้องยึดติด ส่วนขอบร่องของคนอื่นก็ทำหน้าที่สานสัมพันธ์นี้และกันด้วยจิตเมตตา แล้วให้โอภาเขาแก้ไขตัวเอง ไม่ติดในภาพเก่าของเขา โดยสรุปคือ ไม่ควเอาใจไปติดกับทุกอย่างที่อยู่กลางกลาง แต่ควรเอาใจมาแประติดไว้ที่กลางอย่างเป็นสุข เข้มชื่น เบิกบาน วัชรินทร์ จรัมมาสุร เราไม่ควรให้ใจของเราไปติดกับคน สัตว์ สิ่งของ แม้กระทั่งร่างกายของเราเอง ให้คิดว่ามันนั้นเป็นเพียงอุปกรณ์ในการสร้างบุญบารมีเท่านั้น เกิดขึ้นและอยู่กับเราเพียงชั่วคราวเท่านั้น แม้กระทั่งร่างกายของเราก็อาศัยอยู่เพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ช้าก็ต้องละทิ้งไป ควรให้ใจของเราฝังอยู่กับศูนย์กลางกาย อยู่กับธรรมะ ซึ่งจะเป็นที่พักของเราที่แท้จริง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More