การสำรวมกาย วาจา ใจ ในการปฏิบัติธรรม : หน้า 131/272

การสรุปข้อความจากภาพ OCR: ปราณี จารุจันทกานต์ ๑. การสำรวมกาย มีอายานุภัทธ์ เมื่อเรือถือศีล ๘ ศีล ๑๐ หรือศีล ๒๒๗ ข้อ ก็รักษาศีลนั้นยื่นชีวิต ไม่ทำให้สัจด่างหรือขาดเลย ๒. การสำรวมวาจา พูดจิสุทธิ์ ประกอบด้วยดวงจิตจุจริตคือไม่พูดเท็จ ไม่พูดคำหยาบไม่พูดส่อเสีย ร ไม่พูดเพื่อเจ๋อ พูดแต่คำสมานประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน และพูดด้วยจิตเมตตา ๓. การสำรวมอิทธิริย ระมัตรวังตา หู จมูก ลิ้น ใจ ไม่ให้บิตในรูป สงิ เสียง สัมผัส และการปรุงแต่งของใจ ในสิ่งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิต ติดในคน สัตว์ สิ่งของให้พิจารณาความไม่งาม และทุกโทษของสิ่งที่เราได้ติดต่ออยู่เสมอ ๔. พิจารณาความตายอยู่เสมอว่าเราต้องตาย จิตจะปล่อยวาง ให้ยิ่งทุกคนมาเขียนเขียนเราหรือเราจะระมัดระวังไม่ให้กาย วาจา ใจ ของเราไปเขียนใคร รับร้งขุ่นขวยสร้างบุญกุศลอย่างเต็มที่ ๕. ทำการบ้าน ๑๐ ข้อให้ได้ทอดทุกข้อ โดยเฉพาะข้อที่ ๗ ที่ว่าให้เรากินถึงองค์พระตัวเราเป็นองค์พระ องค์พระเป็นตัวเรา ให้ได้ตลอดเวลา ๖. นึกถึงเป้าหมายของการเข้าวัดครั้งแรกอยู่เสมอว่าเราต้องการมาศึกษาวิชาชาธรรม จัดสรรเวลาในแต่ละวันให้ลงตัวเพื่อให้มีเวลามากขึ้น ๗. รับบุญในองค์กรอย่างสนุกสนานบุญเป็นทิง โดยยึดหลักยึดรับผิดชอบ พัฒนา งานที่ตนเองทำให้ดีว่าที่สุด ช่วยเหลือเพื่อนักสร้างบารมี ประคองกันไปเป็นทีม สามัคคี เพื่องานเผยแผ่พระศาสนาวิชาธรรมภายจะได้ขยายไปทั่วโลกค่ะ ชัยชนะ กิตติสภาวพันธ์ุ - หมันทำการบ้าน ๑๐ ข้อ - นั่งธรรมะให้ได้อย่างน้อยวันละ ๒ ชม. - พูดคุยแต่เรื่องธรรมะ ยกองค์ธรรมเสร็จคุณทำความดี - หมันตื่นแต่เช้า สวดมนต์ นั่งธรรมะ รับบุญตามหน้าที่รับมอบหมาย - ตรีกะลิของค์พระหรือดวงแก้วไว้กลางท้องให้ได้ตลอดเวลา