หลักการพูดเพื่อการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้น : หน้า 61/272

อารีพินธ์ ตรีอนุสรณ์ สิ่งที่ควรจะพูดเพื่อให้ผลการปฏิบัติธรรมของเราดีขึ้นและไม่เสื่อมถอยลง มีกังนี้ 1. สิ่งที่พูดควรเป็นปាយจาก เป็นวาจาสุภาพ ไพเราะ รีรื้นู เป็นเรื่องจริง มีประโยชน์ถูกกาลเทศะ ผู้พูดฟังแล้วสบาใจ 2. เป็นคำพูดที่ให้กำลังใจ ยิ่งอย่างขึ้นชุมทุกคนด้วยความจริงใจ 3. เป็นคำพูดที่ผู้พูดและผู้ฟังต่างปลื้มใจ เป็นเรื่องบุญเกลียดเกิดจากความคิดที่ดี ก่อให้เกิดการกระทำที่ดีในเรื่องดีๆ เป็นกุศล ทุกคนต่างใจใส่ใจสะอาดบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น 4. เป็นคำพูดที่ออกมาจากกลางใจโส The ของผู้พูด ใจผู้ฟังเข้ากลางตามได้ ใจโสตามใจบริสุทธิ์ตาม 5. เป็นคำพูดที่เป็นไปเพื่อส่งเสริมให้เกิดคุณธรรมบง 10 และไม่เป็นไปในเรื่องของกามารคะ โลกจะ โทสะ โมหะ และอุกาสกรรมบง 10 เป็นต้น 6. เป็นคำพูดที่ไม่มีโกหก ไม่นินทาว่าร้าย ส่อเสียด ยุ่งให้แตกแยกให้แตกความสามัคคี 7. เป็นคำพูดที่เป็นไปเพื่อการปฏิบัติให้เข้าถึงธรรมภาย ใส่สู่ทางพระนิพพาน *เขมจิรา ยอดระบำ ในแต่ละวันนอกจากเรื่องงานแล้ว สิ่งที่เราควรจะคำนึงควรจะเป็นเรื่องผลของการปฏิบัติธรรมในวันที่นามของแต่ละวันค่ะ เพราะว่าเราจะได้นำปัญหาข้อสงสัยหรือข้อบกพร่องบางอย่างที่เราอาจจะมองข้ามหรือหลงลืม หรือวางเฉยไม่ใสใจ เมื่อมีการพูดเล่า สู่กันฟังในทุกๆ วัน เราก็จะได้รับคำแนะนำ ความคิดเห็น หรือวิธีการที่นอกเหนือจากความคิด แนวทางปฏิบัติของเรา ซึ่งสามารถนำมาปรับเปลี่ยนในบางเรื่องที่เราบกพร่อง หรือประสบการณ์ดีๆ ที่เกี่ยวขึ้นกับเรา เราก็สามารถนำมาดัดแปลงอื่นได้ ประสบการณ์ที่ไม่ดีของเรา ก็สามารถเป็นบทเรียนอันดีได้เช่นกัน ใครมีผลการปฏิบัติธรรมดีเราอุ่นโมทนากับเขา ใครทียังไม่ก้าวหน้าเราให้กำลังใจเขา ถ้าเราทำหน้าที่เป็นกลายามิตรดีต่อกันในเรื่องผลการปฏิบัติธรรม รวมถึงเรื่องการสร้างบารมีให้แก่กันและกันได้ ในทุกๆ วันไม่ขาดเลยแม้แต่วินาทีเดียว ลูกเชื่อว่าผลของการปฏิบัติธรรมของตัวเรา เพื่อร่วมงาน คนรอบข้าง จะต้องพัฒนาไปในแนวทางที่ดีขึ้นตามลำดับแน่นอนค่ะ