กิจที่ไม่ควรทำเพื่อจิตใจสงบ : หน้า 120/272

อะไรก็คือกิจที่ไม่ควรทำ ที่ทำให้ใจของเราหยุดนิ่งได้ง่าย และได้บุญน้อย ◎ พระมหาณัฐ ปุญญาวุโฬม 1. ทำกิจกของคนอื่น แต่ทำของตัวเองไม่ได้ 2. อยากรู้ อยากเห็นในเรื่องของคนอื่น หรือเรื่องไร้สาระ 3. จ้องจับผิดคนอื่น นิษทาคนนั้นคนนี้ 4. ชอบสอนคนอื่น แต่ตัวเองไม่ได้ทำ หรือทำไม่ได้ 5. ลูกคลีดิวหัวคณะ ไม่ดีในที่สังคม 6. สะสมสิ่งของ อยากได้เน้นอยากได้ 7. พูดและทำสนุกๆ แบบคนทางโลก 8. ทำผิดศีล ทำผิดหรือหลีกเลี่ยงกฎระเบียบขององค์การ 9. ไม่สำรวมอินทรีย์ ติดในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมมณ์ 10. เอาใจออกนอกตัว ไม่ค่อยนั่งสมาธิ ไม่ส่งสมบูญ ◎ พระครินทร์ อินทุกโฐ 1. เพลิดเพลินใช้ของไปต่างๆ ของโลกภายนอก ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยี สิ่งบันเทิง การละเล่นต่างๆ ที่ทำให้ใจติดในโลก ไปติดในสิ่งต่างๆ ในที่สุดจะไม่กะเกะเกี่ยวกับธรรมะ 2. สรลเสเถาะ ลกลคีสมคุณมากเกินไปจนละเลยการปฏิบัติธรรม หรือไปพูดคุยในสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ เช่น การเมือง เป็นต้น 3. การมองคนอื่นในแง่ไม่ดี คอยจับผิด มองแต่ความบกพร่อง ทำให้ใจไม่บริสุทธิ์ 4. ความเพียรจัดจำนเกินไปกลายเป็นติง เครียด กดดัน ◎ พระมหาเอก จนฑุภูมิ 1. การไม่สำรวมอินทรีย์ ทำให้บาปแทรกเข้าสามใจได้ง่าย ใจหยาบ อยากได้สิ่งที่ไม่ควรหรือไม่เหมาะกับเพศธาตของตน 2. การขาดคริิติอุตปะ ประมาณคิดว่าบาปเล็กน้อย ทำให้หลาดลำทำอุทธสมากขึ้น ใจหมดจิตหยาบ 3. การมุ่งเอาแต่งานมากเกินไป แทนมุ่งรับบาญบุญเพื่อเก็บบุญและฝึกนิสัย ทำให้ใจฟุ้ง ฟาย และเกิดการระทบกระทั่งได้ง่าย 4. การคิดน้อยใจในหมู่คณะ เช่น การคิดว่าเรอด่ทำงานหนักแต่ไม่มีโรมเห็นหรือมา ช่วยเลย ความคิดอย่างนี้เป็นความคิดที่บั่นทอนกำลังใจให้ตกต่ำ