การวิเคราะห์บทคัมภีร์อภิธรรมปุรณิยบทักษฤทธา : หน้า 22/182

กระดาษคัมภีร์อภิธรรมปุรณิยบทักษฤทธา ยกทัพทแปล ภาค ๑ หน้า 21 กิจจิง อ. กิจ เม ของกระผม อุตติ มีอยู่ ดังนี้ คิด ไปแล้ว สนุกิม สํานัก ตสสา อิตถียา ของหญิงนั้น ๆ สา อิตถี อ. หญิงนั้น ทีสาว เห็นแล้ว ตํ สามเนรุ ซึ่ง สามเนรุ่น ตุตู๊ะ เป็นผู่งึ้ง อโหสิ ได้เป็นแล้ว ๆ โส สามเนรุ อ. สามเนรุ่น ปาปฏิ ถึงแล้ว สีลิวัติ ซึ่งความบิดแห่งศิล สุทธิ กับตาย อิตถียา ด้วยหญิงนั้น ๆ เธอ อ. พระเฑาะ จินตสี คิดแล้วว่า คิดสุโท อ.เสียง แห่งเพลงขับ เอก เสียงหนึ่ง (เมยา) อันเรา สุยอด ฟังแล้ว อาทิตย์เอา ในกาลนั้นเทียว ๆ ใบ ก็เลย โส สุท โอ. เสียงนั้น (สุโท) เป็นเสียง อิตถียา ของหญิง (โหติ) ย่อมเป็น สามเนรปี แม้ อ. สามเนรุ จิรายดี ประพฤติช้าของ โส สามเนโร อ. สามเนรุ่น ปฎโต จักเป็นผู้ผิก แล้ว สีลิวัติ ซึ่งความบิด แห่งศิล ภิตสุต จักเป็น อิต ดัง็ง ๆ โสปิ สามเนรุ อ. สามเนรมันนั้น กิจจ ยังกิจ คุตโน ของตน นิฎฺฌาเปฺตวา ให้สำเร็จแล้ว อาคุณฺตวา มาแล้ว อาน เรียนแล้วว่า ภนุต ขณะนั้นผู้เจริญ มัย อ. เรา ท. คุจาม จะไป อิติดังนี้ ๆ อค ครั้งนั้น เกริ อ. พระเฑาะ ปฏิ ถามแล้ว นะ สามเนรฺ ซึ่งสามเนรฺนั้นว่า สามเนร ดูก่อนสามเนรฺ ตู อ. เธอ ปาโบ ซาโต เกิดเป็นคนตัวแล้ว อส ยอมเป็นรือ อิติดังนี้ ๆ โส สามเนรฺ อ. สามเนรฺนั่น ตุณฑิ เป็นผู้นึง หุตวา เป็น