ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คันถุพรธัมมปะทีปะกถา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 176
ความชอบใจอย่างไร (ให้) ย่อมเป็น อิทธิ ดั่งนี้ อภิส ได้ตรง
ภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า
เจ หากว่า นิโร อ. นะร ภสมาน คำว่าอยู่
(พุทธวจน) ซึ่งพระพุทธเจน สติติ อันเป็นไป
ก็บด้วยประโยชน์เกื้อกูล พุทปิ แม้มก ปฏโต
เป็นผู้ประมวลแล้ว (หยาดา) เป็น ตกุกโ ร เป็น
ผู้จะทำซึ่งพระพุทธเจนนัน โดติ ย่อมเป็น น
หามได้ (โส นิโร) อ. นะรนัน ภาควา เป็น
ผู้มีส่วน สามัญสุข แห่งคุณเครื่องความเป็น
แห่งสมณะ โทติ ย่อมเป็น น หามได้ โคโป
อิว ราวะ อ. บุคคลผู้รักษ์รังโค คณี นิบาย
คาโว ซึ่งโค ท. ปรส จะน่า ของชนะ ท. เหลาา
อื่น (ภาควา) เป็นผู้มีส่วน (ปฏจ โคราสาน)
แห่งรสนของโค ๕ ท. (โหติ) ย่อมเป็น (น)
หามได้ เจ หากว่า (นิโร) อ. นะร ภสมาน
กล่าวอยู่ (พุทธวจน) ซึ่งพระพุทธพจน์ สติติ
อันเป็นไปด้วยประโยชน์เกื้อกูล อปิปิ แม้
อันน้อย อนุญฺมจ ริ เป็นผู้มีปกติในพระพุทธศาสน์
ธรรมอันสมควร มมุสส แก่ธรรม โหว่ ย่อม
เป็นใด (โส นิโร) อ. นะนัน ปาย ละ
แล้ว ภาค จึ่งรอคะด้วย โอฬ จึ่งโทะรด้วย