คันฐีพระมังวีบุตรถา - ประโยค ๒ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 1 หน้า 156
หน้าที่ 156 / 182

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้ว่าด้วยการสนทนาในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับพระธรรม การเกิดของสัตว์ การประพฤติปฏิบัติในปฏิสันถาร โดยมีการยกตัวอย่างถึงการช่วยเหลือและความเมตตาจากญาติ การตั้งเจตในศีลหมายถึงการอยู่ร่วมกันและความสุขในชีวิต มีการกล่าวถึงพระศาสดาและพระเทวทัตในที่นี้ด้วย อ้างอิงความเชื่อและประพระธรรมนำมาใช้ในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความรู้เกี่ยวกับพระธรรม
-การเกิดและกำเนิดสัตว์
-การพัฒนาศีลและการประพฤติ
-ความเมตตาผ่านญาติ
-พระศาสดาและพระเทวทัต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คันฐีพระมังวีบุตรถา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 155 (อาคคุณโต) มายู่ (สนัดกิน) สำนัก (มม) ของเรา (โลกิติ) ย่อมนาม อินทานิว ในกาสนี้นึกเย็น น หามได้ ปุโฑ อ. บุร มม ของเรา อาคุณโต มายู่ สนัดกิน สู่สำนัก มม ของเรา โลกิติวอ ย่อมามนั้นเทียว (อุตตโน) นิพิทุตกาลีบ แม่นกาลแห่งตน บังเกิดแล้ว ติวุจฉานโน่นัย ในกำเนิดแห่งสัตว์วิจฉาน อิต ดั่งนี้ กาสตรัสแล้ว ชาติกำ สิ่งซาดก อิทธิ นี่ว่า อุตโต อ. ควมเจริญ โหติ ย่อม สอด สลัด ชานน แก่ชน ท. ผู้มีศีล ปฏิสุนารถุตติ ผู้มีความ ประพฤติในปฏิสันถาร ตูอ อ. ท่าน ปุสส จงดู ลูกฉพัน สิ่งนี้คือว่ากัลยาณะ อายุนู๋ ผู้มาอยู่ ชาติสูงบูรพชย ผู้อ่อนหมู่แห่งญาติการทำแล้ว ในเบื้องหน้า อภ เอกที ตูอ อ. ท่าน ปุสส ย่อมเห็น กาล สิ่งนี้ชื่อว่ากาละ อิม นี่ ชาตินี้ สุขนี้ ๓ ผู้เสริมเมตตาช่วยดีแล้ว จากญาติ ท. เทียย อิติดังนี้ฯ (สตุก) อ. พระศาสดา (วาเน) ครับเมื่อคำว่า ภูเปต ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็ ได้ยินว่า เทวทูต อ. พระเทวทัต อคสาลาเก ยังพระอัครสาวก ท. ทูอ ฯ นิสาสาเปุตวา ให้บังแล้ว ปุโสดๆ ในช้าง ท. อูโณ ลังสอง กริ กระทำแล้ว อนุรักษ์ กระทำตาม ตุมาหา ซึ่ง พระองค์ ท. (จินตนา)น ด้วยอันคิดว่า คำ อ. เรา เทสสุดามิ จักแสดง ชมม์ ซึ่งธรรม พุทธปุทะยาย ด้วยอันเชิญกรายแห่งพระพุทธเจ้า อิติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More