ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำผุ้พระมาบำทุลกถกา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 123
สตฏาวี ซึ่งพระศาสดา องค์สุด ได้ยืนอยู่แล้ว เอกนิตย์ ณ ส่วนสุด
ข้างหนึ่ง ๆ
ติใ ลำดับนั้น สรภาตาปโล อ.ตาบสืออาสนะตะ อมนุติส
เรียมาแล้ว อนุตรวสิท ซึ่งอันตรวสิท ทว่า ตา แน่นอนพ่อ
ท. พุทธานีนิสุนสนับ ดี๋ อ. อาสนะแห่งพระพุทธเจ้า ท.
ประทับนั่งแล้ว นิี่ เป็นที่น่า (โหติ) อย่างเป็น อาสนะ อ. อานะ
สมณสตฺสสุตาลอ ป มเฟน อาสนะ อ. อานะ
สมณสตฺสสุตาลอ มฺเสนแห่งสมณะ นฤค ย่อมไม่มี ตูมเห ฑุ
อุฯ อูฬ่ พุทธสกกาจ กาฯ อ. อันท่าน ท. กระทำ ซึ่งพุทธสกกะ
อันอุภาฏา ในวันนี้ ภูฏาฏิ ย่อมควร ตุมเห อ. ท่าน ท. อาหาร
จงนำมา ปุปผานี ซึ่งดอกไม้ ท. คุณคุณสมบุญานี อันถิรพร้อม
แล้วด้วยสีและกลิ่น ปฐพุปานโต จากเชิงแห่งภูเขา อิติ ดั่ง ๆ
กนกาว โล อ. กาลค้นเป็นที่กล่าวา ปปอโจ วิจ เป็นบวกว่าว่าเน้นซ้า
โหติ ย่อมเป็น นน แต่ว่า อิทธิวิสิยะ อ. วิชัยแห่งฤทธิ์ อิติอิมโต
ของบุคคลมีอนูทธ์ (เกนิ) อนุตฺตโย เป็นสภาพขันคร ฯ ไม่ควรคิด
(โหติ) ย่อมเป็น อิติ เพราะเหตุนี้ ตาปสา อ. ดาบส ท. เต
เหล่านั้น อาทิฏฎวา นำมาแล้ว ปุปผานี ซึ่งดอกไม้ ท. คุณคุณธู
สมุเนานัน อันถิรพร้อม แล้วด้วยสีและกลิ่น มุตฺตมฺตนเอง กาเลน
โดยกาลส่าว่าคู่เดียวนั้นเทียว ปุปผะเปล่า ปลากดแล้ว ปุปผึสน ซึ่ง
อาสนะอันเป็นวิการแห่งดอกไม้ โยชนปุปามณี อนมิไซ่เป็นประมาณ
พุทธานี เพื่อพระพุทธเจ้า ท. ฯ (อาสนะ)....