ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒๔ - คัดอุพระธัมมัทผูถกฎกสไล ยกคำแปลภาค ๑ - หน้าที่ 116
เอ่ว อย่างนี้ กฎวา กรวาแลลแล้ว มูรณปฏิสังขร ซึ่งการรบสึสืนการ
อันไพเราะ สุกี้ กับ เจน ด้วยพระเดาะ กตุตถกเจน ผมี
กิดด้วยภัณฑ์กะทำแล้ว อาพ เรียนแล้ว เอ่ว อย่างนี้ ปูจีว เรียน
ถามแล้วว่า อาวโส แนะท่านผู้มีอายุ อนุวิรายนี อ. อินทรีย์ ท.
เต ของท่าน วิปุสนานน ใจ ผ่องใส่เฉพาะแล้ว ฉิวณฺโณ
อ. วรรณะแห่งผิว ปริสุทธิใ หมดจรอบแล้ว ปริโยด โผง
แว้วรอบแล้ว อาวุโส แน่ผู้มีอายุ ก ตัว อุทกสุด ปผพิสี โต อส
วา อ. ท่านเป็นผู้ขบแล้ว อุทิศ เฉพาะใคร ย่อมเป็นหรอ โก เต
สตุก (ใดติ) วา หรือว่า อ.ใคร เป็นศาสดา ของท่าน ย่อมเป็น
กถสู ตู ญ์มุ โรวจิ วา หรือว่า อ. ท่าน ย่อมชอบใจ ซึ่งธรรม
ของใคร อิต ดั่งนี้
เถิอ อ. พระเถระ จินุตสิโ คิดแล้วว่า ปริพุทธา นาม
ชื่อ อ. ปริพยากร ท. อิ่ม เหล่านี้ สานสุด ปฏิปุณฺฐาน เป็น
ผู้เป็นปฏิพักษ ต่อศาสนา เป็นแล้ว (โหมติ) ยอมเป็น อห
อ. เรา ทุสาสามี จักษแสดง ธมมุสา คมฤติ สิ่งความที่แห่งธรรม
เป็นภาพลักษณ์ สาน ในศาสนา อิ่มสุด ปริพาทาสุ แก่
ปริพพาชาท์ ดิท ดั่งนี้ ทุสเสนโต เมื่อจะจงแสดง อตุตโน นวกภาว
สิ่งความที่แห่งตนเป็นใหม่ อาธ กล่าวแล้วว่า อาวโส ดูก่อนผู้มี-
อายุ อะ โป อ. เรา แนว นิว เป็นผู้ใหม่ อจิรพุทพิดต เป็นผู้
บรรลสันกานาไม่นาน อาคโต เป็นผู้มาแล้ว ธมมวิไน สุขะธรรม
และวินัย อิม นี้ อุณฺณะ เมื่อกี้ (อุทิ) ย่อมเป็น อห อ. เรา