คำฉันพระธัมมมัญญ์ลูกยกคำแปล ภาค ๑ - หน้า 177 : หน้า 178/182

ประโยค ๒ - คำฉันพระธัมมมัญญ์ลูกยกคำแปล ภาค ๑ - หน้า 177 โมบ่ จ ซึ่งโมหะด้วย สมมูปรานาใน เป็นผู้ทั่วไป โดยชอบอยู่ สุวัณฎจิดโต เป็นผู้มีจิตอันพันวิเศษ ด้วยดีแล้ว อนุญทายาใน เป็นผู้ไม่ถ้อมนอยู่ อิิิิิ โลก ว วา ในโลกนี้หรือ หร วา หรือว่าในโลกอื่น (ให๊ติ) ย่อมเป็น โส นร จ. นรนัน ภาควา เป็นผู้มีส่วน สามคุณสุข แห่งคุณเครื่องความเป็น แห่งสมณะ โทติ ย่อมเป็น อิต ดั้ง ๆ ตุตุ ปทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา เอ๊ต ปท่อ อบทว่า สติติ อิต ดั่งนี้ นาม เป็นชื่อ พุทธวจนสุส แห่งพระพุทธวจน เตปฏุกสุ คือประชมแห่งปีภ ค (ให๊ติ) ย่อมเป็น (นิโร) อ. นร คุ- ลุงมิตฒวา เข้าไปหาแล้ว อาจเจริ จิ่งอาจารย์ ท. อุดคุณทวดวา เรียนเอาแล้ว ตุ พุทธวจน จิ่งพระพุทธวจน้น ภาสโมโน กล่าว- อยู่ คือว่า วาจาโต บอกอยู่ คืว่า กาญจโน แสดงอยู่ พูดุ พุทธวจน จิ่งพระพุทธวจนแม้นมาก เปรัย ชานน บ้างน ท. เหล่าอื่น ยิ่จิอ อ. กิโล ปุคคลแน อนุปค คนุม กาฬ สุวณา ฟังแล้ว ตุ มนุ่ง จิ่งธรรมนันต์ กฤดทพัง พิงกระทำ ตกุกโกร เป็นผู้กระทำดังนัน โทติ ย่อมเป็น น หมาได้ คือว่า มนสิการ น ปวดเผียด ไม่ยังกระทำว่าในใจให้เป็นไปแล้ว อนุจทาวิสน ด้วยอำนาจแห่งลักษณะ มีลักษณะอันไม่เที่ยงเป็นต้น ปุกปหรณฤติปี กาล สิ้นกาลแม้จะต่ำปรับซำ เช่นปางี กุกกุฎัส แห่งอุ โป่ ปี อ.บุคคล ผู้รักษาชิงโ คฤขนัน รักษาอยู่ คำว่า สิงโต ท. ภิตยา เพื่อค่าจ้าง