ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ คำนี้พระสัมมาทัศนะ ยกคำแปล ภาค ๑ - หน้า 127
กล่าวแล้วว่า อ हिरนี ในกาลนี้ อนุตตวาสิวาสาใส นาม ชื่อ อ. การ
อยู่โดยความเป็นอันตวาสิ ส มุ ย์ แห่งเรา ฉะนี้ อุกฺจกนาวาป-
ปฏุติสสิ เป็นการเช่นกันด้วยอันถึง which ความเป็นคืออันหวั่นไหว
แห่งน้ำในดุ่ม (โหติ) ยอมเป็น อุ อ. เรา น สกุจิสสาม จักไม่อาจ
วสติ เพื่ออันอยู่ อนุตตวาสิ ว อยู่โดยความเป็นอันตวาสิ อิด ดังนี้
(วาเน) ควันเมื่อคำว่า อาจิ ไอ้แตอาจารย์ อิทาน ในกาลนี้
มหาชนใน อ. มหาชน คุนฺมาลาทิ ฐิตโศ ผู้มรัตคุมของหอมและดอกไม้
เป็นกันในเมื่อ คุนฺมาว จักไปแล้ว ปุชฺชนฺ ฐิตา สกฺกุออ
ซึ่งพระศาดันนั้นเทียว ตุมเห อ. ท่าน ท. วิรัสสก จักเป็น กถํ
อย่างไร อติ ดังนี้ (อุมเห) อนัพพระองค์ ท. ทุเตย จักแล้ว
(วตวา) กล่าวแล้วว่า ปาน ก็ (ชนา) อ. ขน ท. ปณุติ ตา
ผู้อาลวด พูบ เป็นผูมา (โหติ) ยอมเป็น อิมสูม โลโก ในโลกนี้
ก็ หรือ อุทฤ หรอว่า (ชนา) อ. ชน ท. อิ่มสูม โลโก
ในโลกนี้ ทนฺทา ผูขายา พบ เป็นผูมา (โหติ) ยอมเป็น อิทิ ดังนี้ (อุมเห)
ครั้นเมื่อคำว่า (ชนา) อ. ชน ท. ทนฺทา ผู้เขลา
(พูบ) เป็นผูมา (โหติ) ยอมเป็น อิฏิ ดังนี้ (อุมเห)