ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒- คันธชีพระัมปิตม์ถูกรักษา ยกคำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 174
เรื่องภิกษุ ๒ สหาย
๓๑. ๑๖๔/๒ ตั้งแต่ สุตตา ลาภ สาธุด อภิญณฑิวา เป็นต้นไป.
สุตตา อ. พระศาสดา อภิญนิทาวา ทรงเพลิดเพลินยิ่งแล้วว่า สาธุ อ. ดีละ สาธุ อ. ดีละ อิติ ดังนี้ ปฏิจจ์ ตรัสถามแล้ว ปุโจ่
ซึ่งปัญหา เสมหุเคศบิ แม้นในวรรคอันเหลือ ท. ปฏิมา วิทยา ตามำ ดับ ๆ คนถืกเถือ อ. พระเถระผู้เรียนซึ่งคัมภีร์ น อสุกิ ไม่ได้
อานาทั้ง ภทฎิ เพื่ออันกนาถลกู เอกปี ปนุ่ ซึ่งปัญหาแม้ข้อหนึ่ง ๆ ปน ส่วนว่า ชีนาสโล อ. พระเถระผู้มีอาสะสิ้นแล้ว กเสิส์ กราบ ทูลแล้ว (สุตาครา) ปฏจิตปลุจิต ณ ปุญญ์ ซึ่งปัญหาอันพระศาสดา ตรัสถามแล้วและตรัสถามแล้ว ๆ สุตตา อ. พระศาสดา อาทิส ได้ ทรงประทานแล้ว สกฺฤา ร์ ว่า ค้นสกฤา ตสูส ฯ วินาสตุเกรสสุ แก่พระเถระผู้มีอาสะสิ้นแล้วนั่น คานุส ในนาคะ ท. จตุสัมเ ม่ ๔ ๆ ภุมเทวา อาทิตย์ กตวา ยาวาพุทธโลภา สุพเภา เทวดา ฎออ อ.
เทวดา ท. ทั้งปวง กระทำ ซึ่งมุมมเทวดา ท. ให้เป็นต้น เพียงใด แต่พรหมโลก ด้วนนั้นเทียว นาคสุบุญญา จ.อ. นาคและครุฑ ท. ด้วย สุตวา ฟังแล้ว ดิ สกฤกา ซึ่งอันสกฤกา อทิส ได้ให้แล้ว สกฤกา ซึ่งอันสกฤกา ๆ อนุญาตวาสกา จ อนุวาร์สิกาท. ด้วยนั่นเที่ยว สุฤทธิภารโต ฯ อ. สักครวีริก ท. ด้วย ตุสส