คำสอนเกี่ยวกับพระจันทร์และพระอาทิตย์ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 1 หน้า 42
หน้าที่ 42 / 182

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาด้านบนครอบคลุมถึงการสนทนาของผู้ที่มีความรู้ในด้านพุทธศาสนาเกี่ยวกับบุคคลและวัตถุประสงค์ที่ไม่ควรปรารถนา รวมถึงการสนทนาเกี่ยวกับความสำคัญของพระจันทร์และพระอาทิตย์ในหลักธรรม นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงความคิดของบุคคลกับพุทธศาสนาและความสำคัญของการศึกษาเพื่อประโยชน์สูงสุดเพื่อให้เกิดความรู้และปัญญาแก่ตนเอง ในเนื้อหานี้สามารถสะท้อนถึงความคิดเห็นที่หลากหลายเกี่ยวกับการดำรงชีวิตและความเชื่อในธรรมชาติซึ่งอาจเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับผู้อ่าน

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาในพุทธศาสนา
-ความสำคัญของพระจันทร์และพระอาทิตย์
-ลักษณะของบุคคลในทางธรรม
-การวิเคราะห์สภาพจิตใจ
-การศึกษาและความรู้ในพุทธธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำนี้พระอิ่มมปทุมถั่งอก ยกศพหับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 41 ครั้งนี้ พุทธมโน อ. พรามณ์ อาหาร กล่าวแล้วว่า มานคร ดูก่อนมณฑพ ตู่ อ. ท่าม โย ได ปตุยเส ย่อมปราถนา อปลตุถิย วงท์ซึ่งวัตตุ อันบุคคลไม่ควรปราถนา (ใส) ตู่ อ. ท่านนั้น พาน ใข เป็นคนใงแล อศ ย่อมเป็น อห อ. เรา มญชามี ย่อมสำคัญว่า ตู่ อ. ท่าน มิสสสส์ จักตาย ตู่ อ. ท่าน น หี ลุกสิ จ้าบไม่ได้แฉ จนฺสุเมย ซึ่งพระจันทร์และพระ อาทิตย์ ท.(อิติ) ดังนี้ อิติดังนี้ น มณฑพ กะมณฑพนั่น ๆ ครั้งนั้น มานโว อ. มานพ ตวดา กล่าวแล้วว่า ปน ก็ (ปูคโล) อ. บุคคล โรวนิโต ร้องให้ยู่ อุตุตาย เพื่อ ประโยชน์ บุญขายามสุ ดุตสุส แก้วถุอันปรากฏอยู พาโล เป็นคนโง โทติ ย่อมเป็น จ ิ ดิ คาท หรื อุทาหู หรือว่า (ปูคโล) อ. บุคคล (โรทนิโต) ร้องให้ยู่ (อุตาตู) เพื่อประโยชน์ ปัญขายามสุ ดุตสุส แก้วถุอันปรากฏอยู (พาโล) เป็น คนโง โทติ ย่อมเป็น อิติดังนี้ นร พุทธมณี กะพราหมณ์นั่น (อาค) กล่าวแล้วว่า คนมาคบี แม้ อ. การไปและถามา (จุนท- สุจิยาม)แห่งพระจันทร์และพระอาทิตย์ ท. ทิสสติ ปรากฏอยู่ วุ่นฉนตตุ อฐุตีอวรรคณะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More