คำผู้พระมารัมป์อันดายกศัพท์แปล ภาค ๑ : หน้า 113/182

ประโยค๒ - คำผู้พระมารัมป์อันดา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 112 หมายปาหูโต เป็นผู้วริงแล้วและสำริงแล้ว (อี) ย่อมเป็น (ตาก) ฉันนั้น น หามได้ อิทธาน ในกาสนี่ คั่ว อ. ท่าน อนุตมฺธดูก เป็นผู้มีถาดของบุคคล ผู้มีเจตนาไม่ใช่ของของตน อส ย่อมเป็น ก็ อ. อะไร ล อ ท่าน สลากุขิ ติ กำหนดแล้ว อิติ ดังนี้ อุปติสส กะมานนชื่อว่า อุปติสสะ ฯ โอ อุตติสส โอ มานพชื่อว่าอุปติสสะนั้น อาห กล่าวแล้วว่า โกลิดาะแวโลติะ สมม ผู้ลาย อห อ. เรา จินตยดู นิสิโลน เป็นนี้นั่งคิดอยู่แล้ว อิติ กานณี ซึ่งเหตุนี้ว่า สาระ อะโลโกน ในการแลดู เอเตส ชานน ท. เหล่านั้น นุตติ ย่อมไม่มี เอก โโลโกน อ. การดูแลนั้น นิฏตกัง เป็นของไม่มีประโยชน์ (ให้ตี) ย่อมเป็น (อุมนิท) ควาสตี อ. อันเรท ท. แสดงหา โมกุมม์ สิ่งธรรมขันธ์เป็นเครื่องพ้น อุตตโน เพื่อนน ภูวภู ย่อม ควร อิติ ดังนี้ อุมิ ย่อมเป็น ปน ก็ ตูู อ. ท่าน อนุตมฺปี เป็นนี้เป็นของของตนหมดได้ อส ย่อมเป็น กลุ่มา เพราะเหตุว่าอะไร อิติ ดังนี้ โส โอสิโ โลสิโต อ. มานพชื่อว่าโกลิตะแม่นั้น อาห กล่าวแล้ว ตาโอ เหมือนอย่างนั้นนั่นเทียว ฯ อค ครั้งนั้น อุปติสโล อ. มานพชื่อว่าอุปติสสะ ขตวา ทราบ แล้ว อุส โกสิฏสู อุตตนะ สุธี เกษมายุสยติ ซึ่งความที่แห่ง มานพชื่อว่าโลกิจนั่น เป็นผู้มีอายัยคัยเป็นอันเดียวกัน กับด้วยตน อาห กล่าวแล้วว่า สมุยะแนะสุขาย (ภาณติ) อ. เหตุ คงหวัง อันเรา ท. อุตินิบ ปี แม้หลังสอง สุจินต์ดี คิดกันดีแล้ว ปน ก็