ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - ค้นพระบรมปฐมปิฏกถา ยกศัพท์แปลภ อ - หน้าที่ 152
เพื่ออันทำลายซึ่งสงฆ์ อิติ ด้วยประกาษณะนี้ ๆ ไส เวทฑุตโต
อ.ภิญูชื่อว่าเทวดาต้น ภควา ปฏโก ผู้อันพระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสถามแล้วว่า เทวุตตุ ดูก่อนเทวตัณ ก็ ได้ว่า ตรอ อ. เธอ ปรกามิส ย่อมจะเกียดก่ายตายา สงฆาเทพกาย เพื่ออันทำลายซึ่งสงฆ์ ลูกภทาย เพื่ออันทำลายซึ่งกิจ สวดจิ๋จิง อิติ ดั่งนี้ อิติ ดั่งนี้ วตวา ทูลแล้วว่า ภควา ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า อห อ. ข้าพระองค์ (ปรกามิม) ย่อมตะเกียดก่ายตายา (สงฆ์เทพาย). เพื่ออันทำลายซึ่งสงฆ์ (ลูกภทาย) เพื่ออันทำลายซึ่งกิจ สวดจิ๋จิง อิติ ดั่งนี้ (ภควตา) โอวาทโต ผู้แผ่อันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนแล้ว (จาแน่)
ด้วยพระดำรัส ท. อันมีพระดำรัสว่า เทวตุตุ ดูก่อนเทวตัณ สงฆ์โก โอว่า อธิฏฐานิ ดั่งนี้เป็นต้น อนาทียวา ไม่อีอฟังแล้ว ว่า สิ่งพระดำรัส สตุจ ของพระสงฆาาด ปรกณโฎ หลักไปแล้ว ที่สุดา เห็นแล้ว คานนท์ ซึ่งพระเกสรชื่อว่าอนานต์ คายสมบูรณ์ ผู้มีอายุ ศรนต์ ผู้เที่ยวไปอยู่ ราษฎ ในเมืองราชคฤฑ ปืนทาย เพื่อบินทบาต อาหาร กล่าวแล้วว่า อานนท์ แน่นอนนะ คานนท์ อาวุโส ผู้มีอายุ ชุตฌุตคมานิ ในกามวันที่เป็นเบื้องต้น อห อ. ข้าพเจ้า กิริสุมา จักกระทำ อุปโสติ ซึ่งอุปาสก กิริสุมา จักกระทำ สงฆามุ่ง ซึ่งสงฆมารม อนุญตุเอย ภควา แยกจากพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นเที่ยว อนุญตุอภิวาทิอนุญตุรำลา แยกจากหมู่แห่งกิณี อิติ ดั่งนี้ ๆ เถริ อ. พระเวย อาโรเจิ กรวบอุ แล้ว ต สุทติ ซึ่งเนื้อความนั้น ภควโต แต่