ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำนี้พระมหามินทรามิทธานุวัตรแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 164
เบียดเบียนแล้ว (ชนา) อ.ขน ท.ณัฐ ปิณจุล
ครั้งเมื่อพระราชาทรงนามว่าปิงคะนั่น มติ
สวรรคตแล้ว เวทย์นิติ ย่อมเฉย ปัจจัย ซึ่งปีนี้
(โอ ปิงคะน) อ.พระราชาทรงนามว่าปิงคะนั่น
อถนุหันตุ ผู้มีพระเนตรอันทามไหม้ ปิโย
ทรงเป็นผู้เป็นที่รัก ๒ ของท่าน อาส ได้เป็น
แล้ว นู หรือ ทวารปาล แนะนายทวารปาล
ดู่ว อ.ท่าน โกศิล ย่อมร้องให้ กสมา เพราะ
เหตุอะไร (อิติ) ดังนี้ (ทวารปาล) อ.นาย
ทวารปาล (อาม) กรรณบุตรแล้วว่า (ปิงคะน)
อ.พระราชาทรงนามว่าปิงคะนั่น อถนุหันตุ
ผู้มีพระเนตรอันทามไหม้ ปิโย ทรงเป็นผู้เป็น
ที่รัก เม ของข้าพระองค์ อาส ได้เป็นแล้ว
น หามได้ คำ ร ข้าพระองค์ ภายาม ย่อมกลัว
ปัจจุบันนาย ต่ออันเสด็จกลับมา ตสู้ ปิงคะนส
แห่งพระราชาทรงนามว่าปิงคะนั่น(โอ ปิงคะน)
อ. พระราชาทรงนามว่าปิงคะนั่น คโต เสด็จไป
แล้ว อิตโต คณะโต จากที่นี่ เหมยู พิงเบียดเบียน
มาจุราชี ซึ่งมาจุพระราชา โส มาจุราชา
อ.มาจุพระราชานั้น (ปิงคะน) เหลือโต้ ผู้ อน
พระราชาทรงนามว่าปิงคะนแล้ว อาเนยย