คำสู่พระสัมพุทธโพธิญาณ - ประโยค ๒ : หน้า 121/182

ประโยค ๒ - คำสู่พระสัมพุทธโพธิญาณ ภาค ๑ - หน้า ๑๒๐ ชายผู้สู้อยู่ที่สุระนั้น ๆ ใจ จุลลากาโล อ. กุฎุมพีชื่อว่าจุลลากนั้น (สมาปฏิจจาทวา) รับพร้อมแล้วว่า สาธุ อ. ดิละ อิทธิ ดังนี้ วิภัชชวา แบ่งแล้ว เขตต ซึ่งนา ยาดิจวา ขึ้นแล้ว หฤกุมัง ซึ่งกิจกรรม มนุษเส กามมนุษย์ ท. พุท มาคา ผาเดวา ดิลาแล้ว สาลิกผลิ ซึ่ง ท้องแห่งขาวาสี ปลาเปดวา ยังบุคคลให้จมแล้ว ชีว ในนนาม นิฤกษ์ อันไม่มีน้ำ โยเซฏวา ปรุงแล้ว สบูปมสุขาริ ด้วยเนย ไลและน้ำผึ้งและน้ำตาลกวด ท. ทวดา ถวายแล้ว ทาน ซึ่งทาน ก็ภุชงมงสุล แก่หนุ่มแห่งกิจุ พุทธปูมสุส อันมีพระพุทธเจ้าเป็น ประธาน อาน กาบุงลแล้วว่า กุนด ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ อคคาน อ. ทานันเลิศ มะ ของข้าเจ้า อิท นี้ สัตตตุต จง เป็นไป ปฏิญาณ เพื่ออันแทงตลอด อครามมงสุส ซึ่งกรรมอันเลิศ สุพพล ก่อนกว่าฃนทั้งปวง คิด ดังนี้ ภุทกุจจู โอเลสาน ใน กาลนี้ที่สุดลงรอบแห่งกิจด้วยภัก ๆ สุตตา อ. พระศาสดา (วดา) ตรัสแล้วว่า เอ๋อ ตยา ปฏิญาณตูนา อ. ความปรารถนัต่านน ปรารถนาแล้ว อย่างนี้ โหตุ จงมีเดิด อิต ดั่งนี้ ath ได้รงกระทำ แล้ว อุปนิษฐ์ ซึ่งอุปนิษฐานฯ โอโลลากา อ. กุฎุมพีชื่อว่าจุลลากนั้น คนดูวา ไปแล้ว เขตต์ สุนา โอโลกนุต แดลอยู่ วิวา เห็นแล้ว (แต่ด) สิ่ง นา สบุญນัน อนุโมงบันแล้ว สาลิสเสสี ด้วยรองแห่งขาวาสี ท. กุฎุณิฑพฤทธิ วิสิ เพลิงดังว่าอันบุคคลมัดแล้วโดยความเป็นซ่อ สลกบูเขต ในบททั้งสิ้น ปฏิภักวา ได้เฉพาะแล้ว ปีติ ซึ่ง ปีติ