คำฐานพระมงคลบัฏฐ์ถวาย : หน้า 89/182

ประโยค - คำฐิฏพระมงคลบัฏฐ์ถวาย ยกศีรษะแปลก ภาค ๑ หน้า ๘๘ และเนื้อและแป้งและงาเอาน้ำอ่องเป็นต้น อยูเยน องพระผู้เป็นเจ้าสุนตณ นาม ชื่อว่าผ่ออ สาสนา ในป่าช้า วงเซตพพาน พิ้งเว้น (อยูเยน) องพระเป็นเจ้า (สุนตนา) ผู้อยู่ (สุขาน) ในป่าช้า นิทุทยาภิทีพพ์ ไม่พึงประพฤติหลบ วิว ในกลางวัน (อยูเยน) องพระผู้เป็นเจ้า อุตสตน พึงเป็นผู้ไม่เกียจคร้าน อาวุธวิริเยน พึงเป็นผู้มีความเพียรอันปรอภแล้ว ภิวตพิพ พึงเป็น (อยูเยน) องพระผู้เป็นเจ้า ออสเตน เป็นผู้ไม่อวด อมนายวินา เป็นผู้ไม่มีมายหุตวา เป็น กุลญาณชามสเยน พึงเป็นผู้มีอัธยาศัยอันงาม ภิวตพิพ พึงเป็น (อยูเยน) องพระเป็นเจ้า สุมเทสุ ชนสุ ครั่นเมื่อชน ท. ทั้งปวง สุดเดดุ ลับแลแล้ว สายา ในเวลานิย อาณคุณพง พึงมา วิหารโต จากวิหาร (อยูเยน) องพระเป็นเจ้า สุมเทสุ ชเนสุ ครั้นเมื่อชน ท. ทั้งปวง อนุญาติศตเว อมลูกขึ้นแล้ว ปัจจุบาเล ภณเณ ข้าแต่นักผู้เจริญ สลด ถว้า ว่า อยู่ อ. พระองค์เป็นเจ้า วิหฤโต คียมสมั คาน ในที่นี้ เออ อย่างนี้ให้รัช สุกุสุคติ ลักษาา ปรุพพิชิตกิจกุ มดกู่ ปาเบด ให้อนึ่งกิจของบรรจุพิสดิให้ ถึง ซึ่งที่สุด สเจ กว่า (ชนา) อน ท. อานดิวา นำมาแล้ว มณีอิร่ี ซึ่งเสรีระอันตายแล้ว ชุทเทนติ ย่อมทั้งใช้อ อ. ดื่น คาโปรตุวา จักยกขึ้นแล้ว กุมพลภุฌาคว รุ่งเรืองยอดอันบุคคล ปกิดแล้วด้วยผ้าขนสัตว์ กฎวา จักกระทำแล้ว สุกุสุคา ชึ่งสักการะ คนมาลาทิ틴 อุตดูู่ ด้วยวัตถุ ท. มังของหอมและดอกไม้เป็นต้น กิริสามี จักกระทำ สรีรกุจ จึ่งกิจก็ด้วยสิรีระ แจ หากว่า (อยูโย)