ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรกติ ค-คำู้วพระธัมมปทุทธถูกา ยกศาพแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 78
ปุคคลใด อ.ค.บุคคลนั้น อุตตมใน เป็นผู้มีใจ
เป็นของของตน สีมา เป็นผู้มีสติ (หุตวา)
เป็น อภิญญา ครอบงำแล้ว ปริสุทธิ์ ซึ่ง
อันตรายเป็นเครื่องนอนรอง ท. สุขพาน ทั้งปวง
จารยุ พึงเที่ยวไป เตน สายเกน ด้วยสายนัน
เจาะกว่ากู (ปุคคลใด) อ.ค.บุคคล โน ลูก
ไม่พึงได้ สายาย ซึ่งสายาย นิปปํา ผู้มีปัญญาเป็น
เครื่องรักษาชีวิต ให้ ผู้เป็นปาจินต์ สาธุวิหาร
ผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ อื่นยังประโยชน์ให้สำเร็จ
สุขวิธี ผู้เที่ยวไปกับ (อุตตนะ) ด้วยตนใช้
(ใส ปุคคลใด) อ.ค.บุคคลนั้น เอก ผู้เดียว
เจต พึงเที่ยวไป ราชา อิว วภา อ.พระราชา
ปาย ทรงแล้ว ภูฏิ สิ่งแว่นแคว้น วิชิต
อันพระองค์ทรงชนะแล้ว (เอก) พระองค์เดียว
(จรุณโต) เสด็จเที่ยวไปอยู่ นาใจ อิว วภา
อ. ช้างตัวประเสริฐ มงฺคล ซึ่งว่ามาตังคะ
(เอก) ตัวเดียว (จรนโต) เที่ยวไปอยู่
อญฺฆเป ไปปา จริสะ อ. การเที่ยวไป อภกสุด
บุคคลสูง แห่งบุคคลคนเดียว เสนโย เป็นธรรม-
ชาติเผละก็ว่า (โหติ) ย่อมเป็น สายตา
อ. คุณเครื่องความเป็นแห่งสายตา นฤติ ย่อม