ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคควร - คำผู้พระธรรมปัททุรคาถา ยกคำแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 94
เป็นแข็งงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น อูอ. ขาอ่อน ท. (โสภณา)
เป็นขงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น กภู. อ. สาเอว (โสภณา) เป็น
ให้อะงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น อุทิร อ. ท้อง (โสภณา) เป็นอ๋อยวะ
งาม (โหนตุ) ย่อมเป็น ณา อ. นม ท. (โสภณา) เป็นนมงาม
(โหนตุ) ย่อมเป็น คิวว อ. คอ (โสภณา) เป็นคองงาม (โหนตุ)
ย่อมเป็น โอภูอ. ริมฝีปาก (โสภณา) เป็นวะงาม (โหนตุ)
ย่อมเป็น ทุนตา อ. พิน ท. (โสภณา) เป็นพิงงาม (โหนตุ)
ย่อมเป็น มูจิ อ. ปาก (โสภณา) เป็นปากงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น
นาสา อ. จุมุ (โสภณา) เป็นจุมุงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น อูกิ้น
อ. นิยนตา ท. (โสภณา) เป็นนิยนงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น
กุนณา อ. หู ท. (โสภณา) เป็นงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น ภูวา อ. คิว ท. (โสภณา) เป็นคืองาม (โหนตุ)
ลามิ อ. หน้าผาก (โสภณา) เป็นหน้าผางงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น
เกลา อ. ผม ท. โสภณา เป็นผงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น คิด
ดังนี้ คุณหาตี ย่อมถือเอาว่า เกลา อ. ผม ท. (โสภณา) เป็น
ผงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น โลมา อ. ขน ท. (โสภณา) เป็นขนงาม (โหนตุ) ย่อมเป็น นขา อ, เล็บ ท. (โสภณา) เป็นเล็บงาม
(โหนตุ) ย่อมเป็น ทุนตา อ. พิน ท. (โสภณา) เป็นพิงงาม (โหนตุ)
ย่อมเป็น ตีใจ อ. หนึ่ง โลโกน เป็นหน้างาม (โหตุ)
ย่อมเป็น คิด ดังนี้ คุณหาตี ย่อมถือเอาว่า วณฺณ อ. วรรณ สุโก เป็นวรรณงาม (โหตุ) ย่อมเป็น สนฺตานี อ. สันตาน สุภี เป็น