ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-คํานี้พระเต็มม์มะทุฐกุฎา ยกศพที่แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 63
นั่น อหาสิ ได้สกัดไปแล้ว ภูษุช ซึ่งสิ่งของ เม ของเรา อิติ
ดังนี้ เวร์ นาม ชื่อ อ. เวร์ น อุปสมมิ ยอมไม่เข้าไปลงบสง
ปก แต่ว่า (กิฏิญา) เมื่อภิกษุ เวร์ อนุญู หกสุดเอว ไม่เข้า
ไปภูก็ไว้ อย่างนี้ลิ่นเทียว (เวร์) อ.เวร์ อุปสมมิ ยอมเข้าไป
สงบ อิติ ดังนี้ อภาส ได้ทรงภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท.
อิฐา เหล่านี้ว่า
ผ ก็ เง ชนา อ.ชนะ ท. เหล่าใด อุปสมมิ ยอมเข้าไปแล้ว ต กิฏิ ซึ่งความโกรธนั้นว่า
(อสูโก ปฏิโคล) อ.บุคคลินิน อกโกจิ
ด่าแล้ว ม ซึ่งเรา (อสูโก ปฏิโคล) อ.บุคคล
ในน อวิธี ได้มาแล้ว ม ซึ่งเรา (อสูโก ปฏิโคล)
อ.บุคคลนั้น อชิน ได้ชนะแล้ว ม ซึ่งเรา
(อสูโก ปฏิโคล) อ.บุคคลนั้น อาหาส ได้ลัก
ไปแล้ว(ภูษา) ซึ่งสิ่งของ เม ของเรา (อิติ)
ดังนี้ เวร์ อ.เวร์ เตส ชนาน่ ของชน ท. เหล่านั้น
น สมมิฏิ ยอมไม่ลงบ ฯ ส่วนว่า เง ชนา อ.
ชน ท. เหล่าใด น อุปสมมิ ยอมไม่เข้าไปภู
ไว้ ตี กิฏิ ซึ่งความโกรธนั้นว่า (อสูโก ปฏิโคล)
อ. บุคคลนั้น อกโกจิ ด่าแล้ว ม ซึ่งเรา (อสูโก
ปฏิโคล) อ.บุคคลนั้น ออชิ ได้ชนะแล้ว ม ซึ่ง