ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำนี้พระมงคลบัณฑิตา ยกพัทยแปล ภาค ๑ - หน้า 67
เรื่องความเกิดขึ้นของนางกาลิกะนิ
๑๑.๖/๔ ตั้งแต่ ตสมิ สมเย สุตา ปริสมุจฺฌา ธมฺม์
เป็นต้นไป.
ตสมิ สมเย ในสมัยนั่น สุตา อ. พระศลดา เทรสต์ ทรง
แสดงอยู่ มั่ม ซึ่งธรรม ปริสมุจฺฌา ในท่ามกลางแห่งบริษัท ฯ
สา กุลิตา อ. นางกุลิตานัน ปุตตะ ยงฺบุตร นิพฺษาเปตวา
ให้นอนแล้ว ปาปฏิโกะ ใกล้หลังแห่งพระบรม ตตากส ฤ ดงตสุ ของ
พระตตากะ อาม กาบูู และว่า เอโร ปุตโต อ. บุตรนั้น
มยา อ้นข้าพระองค์ ทันโน ถวายแล้ว ตุมฺหากิํ แก่พระองค์ท.
ตุมฺหํ อ. พระองค์ ท. เทท ของจงทรงประทาน ชีวิต ซึ่งชีวิต
ปุตตสุ สํญํบุตร เม ของข้าพระองค์เกิด ถือ ดงนี้ ฯ
สมุนเทโก อ. สุมานเทภ กิจิวิโต ผู้อยู่บแล้ว วาวาทโภคก
ที่ซึ่งแห่งประตู น อาทิส ไม่ได้ให้แล้ว บริสิต เพื่ออนเข้าไป
อนุโค ในภาย ใน ยกนินยา แก่งยักษ์นิณ ฯ สุตา อ. พระศลดา
อามนุตฺตวา ทรงเรียกแล้ว อานนทฺตเถร ซึ่งพระเดชะชื่อว่าจานนท์
อาตา ตรัสแล้วว่า อานนุ ภูคู่ อนุคฺบานนต์ ตู่ อ. เธอ คุรุ
จงไป ปกโก ฯ จงร้องเรียกมา ตู ยกนิ ฯ ซึ่งนางกษิณนิ ฯ นี้ฯ
เธอ อ. พระเณร ปุกิโส ร้องเรียกมาแล้ว ต ยกนิ ฯ ซึ่งนางยักษิณี ฯ นี้ฯ อิติต ดงนี้ ฯ