ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคค - คำอนุรักษ์พระอันธุมักษณ์ ยกพี่พันแปล ภาค ๑ - หน้า 22
(เกรณ) ปุณปุณิ ปุณโตโฒ ผู้แม้พระเถระทามแล้ว บ่อย ๆ
น กเถส ไม่กล่าวแล้ว กินจิก จวน สิ่งคำอะไร ๆ
อด ครั้งนั้น เกริ อ. พระเถระ กล่าวแล้วว่า อุกต์-
โกวิกคุณกิจจ อ. กิจด้วยการจับซิ่งปลายแห่งไม้เท้า มม ของฉัน
ปาเป็น ปุณคเณ ฎ ด้วยบุคคลผู้ลาม ตาทเสน ผู้เช่นกับด้วยเธอ
นดติ ย่อมไม่ม ิติ ดังนี้ น ส าเนณๅ กะสาเนณๅ นั้นๆ
โอ สาเนณๅ อ. สาเนณๅนั้น สี่อคุปดโต เป็นผู้ទิงแล้วซึ่ง
ความสงเวช (หุตวา) เป็น อบเนตวา นำไปปราศแล้ว กาสายานิ
ซึ่งผ้ากาสาย ท. ปริหัตวา นุงมแล้ว คินีนามน โดยท่านอง
แห่งคฤหสก์ อาน เตียนแล้วว่า กนุตะ ข่าแต่ท่านผู้เจริญ ปทพะ ใน
กาลก่อน อุ อ. กระผม สาเนณๅ เป็นสาเนณๅ (อุมัิ) ย่อม
เป็น น แต่ว่า อิกนิน ในกาลนี้ อด อ. กระผม คิที ชาโต
เกิดเป็นคฤหัสถัลแล้ว อุมัิ ย่อมเป็น อปัง อีกอย่างหนึ่ง อุ อ.
กระผม ปทพูนโต เมื่จะบวช น สมฤา ปทพือโติด เป็นผู้ไม่วาช
แล้ว ด้วยคริษฎา (อุ่มิ) ย่อมเป็น อน อ. กระผม ปทพือโติด
เป็นผู้บาวแล้ว มดคุปิโบญาณ เพราะความกลัวแต่ต้นตรายรอบ
ในหนทาง (อุ่มิ) ย่อมเป็น ตุามะ อ. ท่าน ท. เอก จงมาเกิด
มีย อ. เรท คฤมาน จะไป อดี ดังนี้
(เกรณ) อ. พระเถร (อา) กล่าวแล้วว่า อาอุโล แนะผู้
มีอายุ คิธีปโบปี อคฤหัสถะลามก็ดี สมจปโบปี อสมะยะผู้
ลามกดีดี ปาโปอร เป็นผู้ลามกนั่นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ตุว่า