ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระอิ่มมปัทุณธรรว ยกศพที่แปล ภาค ๑ หน้าที่ 54
นั่น นิฝูนนาถี อันสำเร็จแล้ว สุขุนฑที่ วงุณฑี ด้วยวัตถุ ท.
มิทองเป็นต้น สุขุณมยะที นาม เชื่อว่าเป็นวัตถุมิสำเร็จแล้ว
ด้วยทองเป็นต้น โหนิต ย่อมเป็น ยาง ฉันใด เอเตบ ธมมา อ.
ธรรม ท. แม้หลานนั่น มโนเมยา นาม เชื่อว่าเป็นสุขำสำเร็จแล้ว
แต่ใจ (เอดส์ ธมมานัน) นิฝูนนุตตา เพราะความที่แห่งธรรม ท.
เหล่านั่น เป็นสุขำสำเร็จแล้ว มโนตุ แต่ใจ (โหนิต) ย่อมเป็น
ดตา ฉันนั้น ๆ
(อตุโว) อ.อรรคว่า ปนเน่น อันผ่องใสแล้ว คุณที
เพราะคุณ ท. อนุภูมิที มีความไม่เพ่งเล็งเป็นต้น (อดิ) ดังนี้
(ปทสูตร) แห่งพูฏว่า ปนเน่น อิติ ดังนี้ ๆ
(อตุโว) อ.อรรถว่า (ปูคดโล) อ.บุตร มเน นีใจ
เอรูปาแบบนี้ ภาสโต เมื่อจะกล่าว ภาสติ ที่อ๋่าย่อม
กล่าว อุดพุทธิ วิจิตรจิตุเอว ซึ่งวิจิตรจิตมันอย่าง ฯ นั้นเทียว
กโณโต เมื่อจะกระทำ กโรติ ชื่อว่า ย่อมกระทำ ติริว่า กายสุจจิจิ- อ.
เออ ซึ่งกายสุขจิตอันมีอย่าง ฯ นั่นเทียว อภาสโต เมื่อไม่กล่าว
กโณโต เมื่อไม่กระทำ มโนจิตติ ยังโณจิตติ ติริว่า อันมีอย่าง
ฌูเรติ ชื่ออ่ายอ่อนให้เต็ม (อตุโว) ปนเน่นมาตาย เพราะความ
ที่แห่งตนเป็นผู้ฉันทะอันนี้ในอันอ่อนใจแล้ว อนภิภูมิที คุณที
เพราะคุณ ท. มีความไม่เพ่งเล็งเป็นต้น ตาย นั่น กุลลามุมปา อ.
กุลกรรมบง ท. ทศ ๑๑ อูสุ ปุคคลสุ ของบุคคลนั้น คู่อันติ
ย่อมถึง ปริภูมิ ซึ่งความเต็มรอบ เรือ ด้วยประกาศนี้ (อิดิ)