คำผู้รู้พระธัมมปฏิรูปฤกษา (ภาค ๑) : หน้า 25/182

ประโยค คำผู้รู้พระธัมมปฏิรูปฤกษา ยกศพที่แปล ภาค ๑ หน้า 24 หนูหน เอาเกิด อ๋ อ. เรา หูตากู เป็นผู้มีตา อันโรคัดแล้ว อาคโต เป็นผูมาแล้ว กนตารษกษ์ สูทางใกล้ยื่ดยาวอันกันดาร อสม ย่อมเป็น อ๋ อ. เรา สุขมโน นอนอยู่ น ควาจาม จะไม่ไป (หี) เพราะว่าสายตา อ. คุณเครื่องความเป็น แห่งสาย ยนติ ย่อมไม่มี มาลา ในเพราะ ชนพาล หนูหน เอาเกิด อ๋ อ. เรา หูตากู เป็นผู้มีอันโรคคัดแล้ว อาคโต เป็นผูมาแล้ว กนตารษกษ์ สูทางใกล้ยื่ดยาวอันกันดาร อสม ย่อมเป็น อ๋ อ. เรา มิติสาสาม จัตตา โน คืมิสาสาม จักไม่ไป (หี) เพราะว่าสายตา อ. คุณเครื่องความเป็นแห่งสายย ยนติ ย่อมไม่มี มาลา ในเพราะชนพาล อดิต ดั่งนี้ คิดโดน ปายปลิตนอกนี้ สุขวา ฟังแล้ว ตี จฉน ซึ่งค่านิ้น สื่อคาไต ผู่ความสงเวอันเกิดแล้ว (ลินเตอตวา) คิดแล้วว่า กุมัง อ. กรม ภวิธ วด อันหนักหน อสาหิ อัน เป็นไปโดยด่วน อนุจจริ จันไม่สมควร เม อันเร กดิ กระทำ แล้ว อิติด งันี้ ปคคุย ประคองแล้ว พาหา ซึ่งแขน ก. กนทบูโต ค่ำครูบาอยู่ ปกขุนทิตา แล่นไปแล้ว วนสิณท์ สุขวิฑาแห่งปา ปกขุนโต อ เป็นผู้หลักไปแล้วเทียว ตา เหมือนอย่างนั้น อโหสิ ได้เป็นแล้ว ๆ