ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำนี้พระสัมมนัทธิ์ลูกา ยกศพแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 162
สมุสราเสดวา อตุตน ปัญญา อาโรปวา เขมณี ปาปิจุส เตน
มหาปริเสน ปน ติกขติ อาณุตวา อาคุณวา มะสุธิมฎาน
มูเณ อิติ เอวา ทนตา ฉันทะวา ตติอาเร มหาปริสุส สกะข์
อิติภุมมุนุสส ตสส เทวนตสส ปครี วิภุกฺวา ซึ่งความที่แห่ง
พระเทวทัตนั้น ผู้ฉันพระมหาบุรุษนั้น ยังบุรุษผู้ลงแล้วหนทาง
ให้เนาใจแล้ว ยกขึ้นแล้วสรวง ของตน ให้ถึงแล้ว ซึ่งที่อ้นมีความ
เกษม ผู้มาแล้ว ตัดแล้ว ซึ่งงา ท. อย่างนี้ คือ ในท่อนเป็นปลาย
ในท่อนนี้ในทามกลาง ที่คน ๓ ครั้งอีก ก้าวล่วงอยู่ ซึ่งคลองแห่งจักขุ
ของพระมหาบุรุษในวารที่ ๓ เป็นผู้เข้าไปแล้ว สู่แผ่นดิน ในกา
แห่งพระองค์เป็นช้างผู้พระราชา หากาย คันเมื่อถ้อยคำ สมุฏิวา
ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ตาแอ หมื่นอย่างนั้นนั่นเทียว ปูภิ เมื่ือ
นิติภิกขุ ตุตตน อปรสูฏวา กลาพุทธาคมสสส ตสส เทวนตสสส ปครี วิภุกฺวา ที่เม็ดู ขนวิวาทักดุ (กัลย) จ ตรีสบแล้ว ซึ่ง
ชาดก้นับนิทาตกำหนดแล้วด้วยอานิสงส์ว่าอันตวา ที่เม็ดวิา เพื่อฉันทรงแสดง
ซึ่งความที่แห่งพระเทวทัตนั้น ผู้เป็นพระราชาพระนามว่ากาลพีเป็นแล้ว
เป็นผู้ผิด ในพระองค์ ผู้เป็นอาดรสีว่าอันตวา ที่เม็ดวิาเป็นแล้ว แล้วจึงเข้า
ไปแล้ว สู่แผ่นดิ้นด้วย จุดลูกมาปลาดภูติ อตุตน อปรสูฏวา
มหาปทวาปราจารกสสส สส สเทวนตสสส ปครี วิภุกฺวา ที่เม็ด
จุดลูกมาปชาตา กสส จ ตรัสแล้ว ซึ่งชาดกอนันต์ทักกำหนดแล้ว
ด้วยพระบูรพระนามว่า จุตรวงปะลยะ เพื่อฉันทรงแสดง ซึ่งความ
ที่แห่งพระเทวทัตนั้น ผู้เป็นพระราชาพระนามว่ามหาปตปะเป็นแล้ว