การแสดงธรรมของพระศาสดาเกี่ยวกับอานิสงส์ : หน้า 127/182

22. ๑๓/๙ ตั้งแต่ เว่า วุตต เทพ อคฺสงฺวา ภควํติ เป็นตันไป. เว่า วจน คันเมื่อพระดำสรอยอย่างนี้ (สตุกฺรา) อันพระ ศาสดา อุตฺต ตรัสแลว อคฺสงฺวา อ. พระอัครสาวก ท. เทว ๒ อนุฏฺฐวา ถวายบังคมแลว ภาควณํ ซึ่งพระผูมิพระภาคเจ้า กเณตวา กรามทูลแลว ปัจฉุปปนวดู ซึ่งเรื่องอันเกิดขึ้นเฉพาะแลว สุกพ ทั้งปวง ยาว เพียงใด โสตาปุตติผลปฏิคุณา แต้อนแทดลอดซึ่ง โศลาดัปติผล สมนฺฺติจากสํานัก อสุติกรฺสะ ของพระเกสรั ของพระเกสรั ว่าอัษฺสวิชา กถนา แต่พระองค์ผู้เจริญ มย อ. ข้าพระองค์ ท. คาถายนฤต ผู้เป็นคนอยู่ครองซึ่งเรือนเป็นแล้ว สมานา มียอยู่ คตา เป็นผู้ไปแล้ว ทสฺนาน เพื่อนเห็น คิรุตมฺสุ ซึ่งมุรลพื้อนได้บุคคล พิงเล่นนายดแห่งภูเขา (อุณฺห) ยอมเป็น อิติ ดังนี้เป็นต้น (คาถสํ) กราบทูลแล้วว่า ภนฺดฺุ ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ มย อ. ข้าพระองค์ ท. ๒ เหล่านั้น คณฺฑวา ไปแล้ว สมนฺติ สํานัก คาถาริสุข ของ อาจารย์ สฤษฺษุสุข ชื่ออาสนุชัย อาเนฏกุมาา เป็นผู้ใคร่เพื่ออันนำมา ติ สุขํ ซึ่งอาจารย์ชื่อว่าผู้อาสุชัยนั้ น ปางมลู สู่ที่ใกล้แห่งพระบาท ญุมหา ของพระองค์ ท. (หุตวา) เป็น กเณตวา กล่าวแล้ว ตคฺส สุขยสฺสูจ ลงกิยาก นิสสาสภาว ซึ่งความที่แห่งลิขิต ของ อาจารย์ชื่อว่าสุขชัยนัน ปางมลู สู่ที่ใกล้แห่งพระบาท ตฺุมหา ของพระองค์ ท. (หุตวา) เป็น กเณตวา กล่าวแล้ว ตสฺส สุขยสฺสูจ ลงกิยาก นิสสาสภาว ซึ่งความที่แห่งลิขิต ของ อาจารย์ชื่อว่าสุขชัยนัน เป็นลักษมิสาระออกแลว ถกอิ่มหา กล่าวว่าแล้ว อานิสส ซึ่งอานิสงส์ อาคม เม ในเพราะการมา อิี ตาน ในที่นี้ ภุทต ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ โส สุขโข อ. อาจารย์ชื่อว่าสุขชัยนัน วตุกา